موارد مصرف

مهارکننده بازجدب استخوان (بیس فسفونات). 

a) پیشگیری و درمان اوستئوپوروز بعد ار یائستگی 

b) بیماری پاژه 

c) اوستئوپوروز ناشی از مصرف گلوکوکورتیکوئید (در بیمارانی که میزان 7.5mg یا بیشتر از پردنیزون یا دیگر اکی والانت ها را در روز مصرف می کنند).

   فارماكينتيك

مصرف غذا روی میزان جذب اثر می گذارد در نتیجه دارو باید حداقل نیم ساعت قبل از صبحانه مصرف شود. دارو به میزان 24% به پروتئین های پلاسما متصل می شود. نیمه عمر اولیه دارو 1.5 ساعت و نیمه عمر نهایی آن 480 ساعت می باشد.

   مكانيسم

دارو از طریق مهار اوستئوکلاست ها سبب کاهش ترن اور استخوانی و کاهش بازجذب استخوانی در سایت های رمدلینگ می شود.

   عوارض

اضطراب، آستنی، دپرسیون، سرگیجه، سردرد، بی خوابی، درد، آنژین پکتوریس، هایپرتانسیون، ادم محیطی، کاتاراکت، اوتیت مدیا، فارنژیت، یبوست، تهوع، اسهال، نفخ، گاستریت، عفونت دستگاه ادراری، آنمی، اکیموزیس، آرترالژی، درد استخوانی، کرامپ شکمی، برونشیت، پنومونی، راش، عفونت، اختلالات دندانی.

   ميزان مصرف

a) پیشگیری و درمان اوستئوپوروز بعد ار یائستگی: 5mg از راه خوراکی روزانه ویا 1قرص 35mg یکبار در هفته نیم ساعت قبل از صبحانه 

b) بیماری پاژه: 30mg از راه خوراکی روزانه برای مدت 2ماه نیم ساعت قبل از صبحانه 

c) اوستئوپوروز ناشی از مصرف گلوکوکورتیکوئید (در بیمارانی که میزان 7.5mg یا بیشتر از پردنیزون یا دیگر اکی والانت ها را در روز مصرف می کنند): 5mg از راه خوراکی روزانه، نیم ساعت قبل از صبحانه.

   تداخل

ساپلمنت های کلسیم، آنتااسیدهای محتوی کلسیم، منیزیوم و آلومینیوم ممکن است با جذب ریسدرونات تداخل کنند.