موارد مصرف

ايندومتاسين براي كنترل درد و التهاب متوسط تا شديد در بيماري‌هاي روماتيسمي، استئوآرتريت حاد يا مزمن ، آرتريت جوانان و درمان التهاب‌هاي غير روماتيسمي مصرف مي‌شود.

   فارماكينتيك

ايندومتاسين بعد از مصرف خوراكي بخوبي و سريع جذب مي‌گردد. مصرف دارو همراه با غذا زمان جذب دارو را افزايش مي‌دهد. در مايعات بدن و از جمله CSFوارد مي‌شود.دارو متابوليسم كبدي وسيع داشته و عمدتا از طريق صفرا دفع مي‌گردد. نيمه عمر دارو به طور متوسط 5/4 ساعت است. پيوند دارو به پروتئين پلاسما بسيار زياد است.

   موارد منع مصرف

اين دارو در صورت وجود سابقه واكنش آلرژيك شديد از قبيل آنافيلاكسي يا آنژيوم ناشي از آسپيرين يا ساير داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي يا پوليپ بيني‌ همراه با اسپاسيم برونش به علت مصرف آسپيرين نبايد مصرف شود.

   هشدار

اين دارو در موارد زير بايد با احتياط فراوان مصرف شود. 

بيماري التهابي يا اولسراتيو قسمت فوقاني يا تحتاني مجراي گوش (شامل بيماري Crohn، ديورتيكوليت، قرحه گوارشي، كوليت اوسراتيو) ، هموفيلي يا ساير اختلالات خوني شامل اختلالات عملكرد انعقادي يا پلاكت‌ها، عيب‌كار كليه، استوماتيت، بيماران سالخورده(به علت عوارض كليوي و كبدي) بيماراني كه احتمال بروز خونريزي و زخم گوارشی در آنها زياد مي‌باشد. و افسردگي رواني يا ساير آشفتگي‌هاي رواني ، خونريزي از ناحيه ركتوم و آنوس هموروئيد، التهاب و ضايعات ركتوم و آنوس و التهاب ركتوم.

   عوارض

اختلالات دستگاه گوارش شايع است . تهوع و اسهال و گاهگاهي خونريزي و زخم گوارشي ممكن است بروز نمايد. سردرد، گيجي، احساس سبكي سرو بندرت خواب آلودگي، اغتشاش يا بي‌خوابي ، تشنج اختلالات رواني، افسردگي و سنكوپ، اختلالات خوني(به ويژه كاهش پلاكت‌ها) افزايش فشار خون و نيز افزايش قند خون ، تاري ديد ، رسوب در قرنیه و نوروپاتي محيطي ممكت است بروز نمايد. مصرف دارو از راه مقعد ممكن است موجب تحريك ناحيه شده و خونريزي گهگاه ايجاد نمايد.

   نكات

‌1.اين دارو نبايد بيش از مقدار توصيه شده مصرف شود. 

2. در صورت مصرف اين دارو در درمان آتريت ، دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود. جهت دستيابي به پاسخ مطلوب ، ممكن است حداقل 2 هفته زمان لازم داشته باشد. 

3. درصورت فراموش شدن يك نوبت مصرف دارو، اگر رژيم درماني بصورت يك يا دو قرص در روز است، به محض به ياد آوردن طي يك يا دو ساعت پس از نوبت فراموش شده، بايد مصرف شود. اگر رژيم درماني بصورت بيش از دو قرص در روز باشد ، به محض به يادآوردن ،‌آن نوبت بايد مصرف شود و از دو برابر كردن مقدار مصرف بعدي نيز بايد خودداري شود. 

4. دارو بهتر است همراه با غذا مصرف شود تا تحريك گوارشي كاهش يابد. 

5. مراجعه منظم به پزشك در صورت مصرف طولاني مدت، به منظور بررسي پيشرفت درمان توصيه مي‌شود. 

6. احتمال بروز حساسيت به نور وجود دارد. 

7. در صورت مشاهده علائم شبيه آنفولانزا (لرز، تب يا درد عضلاني) قبل يا همزمان با بثورات جلدي ، بايد به پزشك مراجعه شود.

   ميزان مصرف

بزرگسالان: به عنوان ضد روماتيسيم، ابتدا 50-25 ميلي‌گرم 4-2 بار در روز مصرف مي‌شود. در صورت تحمل، مقدار مصرف هر هفته به ميزان mg/day50-25 (تا حداكثر mg/day200) افزايش مي يابد .در درمان نقرس، ابتدا 100 ميلي گرم و سپس 50 ميلي‌گرم سه بار در روز تا رفع درد و به عنوان ضد التهاب mg/day150-75 در سه يا چهار مقدار منقسم مصرف مي‌شود. مقدار مصرف شكل پيوسته رهش اين دارو، 75 ميلي‌گرم يك بار در روز، هنگام صبح يا هنگام خواب مي‌باشد كه در صورت نياز مي‌توان مقدار مصرف را تا 75 ميلي گرم دو بار در روز افزايش داد. مقدار مصرف شياف ، 50 ميلي‌گرم حداكثر چهار بار در روز مي‌باشد. 

كودكان: به عنوان ضد روماتيسم، مقدار mg/kg/day2/5 -1/5 در سه يا چهار مقدار منقسم(تا حداكثر mg/kg/day4 يا مقدار mg/day200-150) مصرف مي‌شود. در صورت حصول پاسخ رضايتبخش، مقدار مصرف بايد تا پائين‌ترين ميزان نگهدارنده كاهش داده شود. 

مقدار مصرف شياف به عنوان ضد روماتيسم، mg/kg/day2/5-1/5 در سه يا چهار مقدار منقسم مي‌باشد.(تاحداكثر mg/kg/day4 يا mg /day200-150).

   تداخل

ايندومتاسين با اثر كاهنده فشار خون داروهاي مهار كننده آنزيم تبديل كننده آنژيوتانسين (ACE)، مقابله نموده و خطر بروز نارسایي كليوي و زيادي پتاسيم خون را افزايش مي‌‌دهد. مصرف همزمان با داروهاي ضد ميكروبي از دسته كينولون‌ها، خطر بروز تشنج را افزايش مي‌دهد. اثر داروهاي سولفونيل اوره احتمالا توسط اين دارو افزايش مي‌يابد. ايندومتاسين دفع متوتركسات و احتمالا ليتيم را كاهش مي‌دهد. مصرف ايندومتاسين به همراه سيكلوسپورين و يا داروهاي مدر خطر‌ سميت كليوي را افزايش مي‌دهد. ايندو متاسين با اثر داروهاي مدر مقابله نموده، خطر بالا رفتن پتاس