موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: در بيماران با حساسيت به دارو و افرادي که بلافاصله 14 روز از داروهاي MAOI استفاده کرده‌اند، ممنوع است. موارد احتياط : در بيماران با نارسايي کليه و کبد يا بيماري‌هايي که مي‌تواند پاسخ هموديناميکي را تحت تأثير قرار دهند و سابقه تشنج يا مانيا نيز ممنوع است.
تداخل دارويي مصرف همزمان سرترالين با ديازپام، تولبوتاميد و داروهاي متابوليزه‌شونده توسط CYP2D6 منجر به افزايش سطح اين داروها ميشود. سايمتدين باعث افزايش فراهمي زيستي، سطح پلاسمايي و نيمه عمر سرترالين مي‌گردد. مصرف همزمان با فنليزين، سلژيلين و ترانيل سيپرومين مي‌تواند باعث بروز سندرم سروتونين شامل تحريك‌پذيري CNS، لرزش و اختلال سطح هوشياري شود. لازم است حداقل 2 هفته پس از قطع يك مهاركننده MAO درمان با SSRI شروع شود. تريپتان‌ها و ترامادول نيز مي‌توانند منجر به بروز سندرم سروتونين گردند. سلژيلين مي‌تواند منجر به مهار متابوليسم ضد افسردگيهاي سه حلقه‌اي شود. ممكن است نياز باشد دوز ضد افسردگيهاي سه حلقه‌اي كاهش يابد. وارفارين و ساير داروهايي كه اتصال پروتئيني بالايي دارند مي‌توانند منجر به بالا رفتن سطح خوني سلژيلين شوند.
فارماكوكينتيك جذب: دارو به سرعت از دستگاه گوارش جذب مي شود. پخش: به طور وسيع در تمام بدن از جمله CNS و شير پخش مي شود. 90% به پروتئينهاي پلاسما متصل شده و بعد از 7 روز به اثر پايدار خود مي رسد. متابوليسم: توسط کبد به متابوليت فعال دزمتيل دوکسپين تبديل ميشود. اثر عبور اول کبدي بالا باعث سطح سرمي متفاوت در افراد مختلف مي شود. دفع: عمدتاً از راه ادرار دفع مي شود.
فارماكوكينتيك جذب: بعد از مصرف خوراکي به سرعت از دستگاه گوارش جذب مي شود. پخش: به طور گسترده در داخل بدن، از جمله CNS و شير، انتشار مي يابد. تا حدود 95 درصد به پروتئين پيوند مي يابد. حداکثر غلظت پلاسمايي آن طي هشت ساعت بعد از مصرف حاصل مي شود. غلظت پايدار سرمي طي 4-2 هفته حاصل مي گردد. غلظت سرمي درماني اين دارو بين ng/ml 150-50 است. متابوليسم: در کبد متابوليزه مي شود. متفاوت بودن غلظت‌هاي سرمي اين دارو در افراد مختلفي که يک مقدار مشابه از دارو مصرف کرده‌اند، ممکن است به دليل قابل توجه بودن اثر اولين عبور از کبد باشد. دفع: بيشترين مقدار مصرفي اين دارو از طريق ادرار و مقدار ي از آن نيز از طريق مجاري صفراو ي در مدفوع دفع مي شود.
موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به دارو يا ساير ضدافسردگي‌هاي فنيل پيپرازين و تا 14 روز پس از مصرف مهاركننده MAO، مصرف همزمان تيوريدازين و پيموزايد. موارد احتياط : اختلال عملكرد كبدي، وجود همزمان بيماري هايي كه ممكن است بر پاسخهاي هموديناميك يا متابوليسم تأثير بگذارند ، يا سابقه مانيا يا تشنج و يا افكار خودكشي. هشدارها و احتياطات: به فلوكستين مراجعه شود.
موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: حساسيت به دارو ، كساني كه طي 14 روز اخير يكي از داروهاي مهاركننده MAO را دريافت كرده‌اند ، بيماراني كه در فاز حاد بهبودي MI هستند. واكنش حساسيت متقاطع ممكن است بين سه حلقه اي هاي دي بنزازپيني رخ دهد. موارد احتياط: بيماراني كه هورمون‌هاي تيروئيدي دريافت مي‌كنند ، سابقه تشنج، احتباس ادراري، بيماري تيروئيدي يا قلبي- عروقي، گلوكوم، بيماران افسرده با افكار خودكشي. براي اين بيماران در هر بار ويزيت بايد مقادير كمي تجويز شود.
موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: مرحله حاد بهبود انفاركتوس ميوكارد، حساسيت مفرط به دارو، اختلالات تشنجي، تا 14 روز بعد از مصرف داروهاي مهاركننده MAO. موارد احتياط : سابقه انفاركتوس ميوكارد، بيماري قلبي- عروقي، احتباس ادرار، گلوكوم با زاويه بسته، تمايل به خودكشي، افزايش فشار داخل كره چشم، نوجوانان، سالخوردگان، بيماران ناتوان.
موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: حساسيت مفرط شناخته شده نسبت به ضد افسردگيهاي سه حلقه‌اي و تركيبات وابسته، طي دوره بهبودي بعد از انفاركتوس ميوكارد (به دليل خطر ايجاد آريتمي توسط دارو)، طي درمان يا داروهاي مهار كننده MAO. موارد احتياط : ساير بيماريهاي قلبي (آريتمي، نارسايي احتقاني قلب [CHF]، آنژين صدري، بيماري دريچه‌اي، افزايش
موارد منع مصرف و احتياط در بيماراني كه به دارو حساسيت دارند و نيز در بيماراني كه در 14 روز اخير از داروهاي مهاركننده MAO مصرف مي كنند منع مصرف دارد. داروهاي مهاركننده MAO و تيوريدازين نبايد زودتر از 5 هفته از قطع فلوكستين به بيمار داده شود. موارد احتياط: در بيماراني كه ريسك بالاي خودكشي دارند و يا كساني كه سابقه تشنج مانيا (شيدايي) ديابت بيماري قلبي كليوي و يا كبدي دارند با احتياط مصرف شود.
موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: حساسيت به دارو ، بيماراني كه ظرف 14 روز اخير MAOI مصرف كرده باشند نبايد از از اين دارو استفاده كنند؛ تشنج يا سابقه پرخوري عصبي يا بي‌اشتهايي عصبي (بعلت افزايش ريسك تشنج ) ؛ بيماراني كه تحت ترك يكباره الكل يا خواب آورها (بنزوديازپين‌ها و...) قرار مي‌گيرند.
موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: حساسيت به دارو ، بيماراني كه ظرف 14 روز اخير MAOI مصرف كرده باشند نبايد از از اين دارو استفاده كنند؛ تشنج يا سابقه پرخوري عصبي يا بي‌اشتهايي عصبي (بعلت افزايش ريسك تشنج ) ؛ بيماراني كه تحت ترك يكباره الكل يا خواب آورها (بنزوديازپين‌ها و...) قرار مي‌گيرند.
موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: حساسيت به دارو ، بيماراني كه ظرف 14 روز اخير MAOI مصرف كرده باشند نبايد از از اين دارو استفاده كنند؛ تشنج يا سابقه پرخوري عصبي يا بي‌اشتهايي عصبي (بعلت افزايش ريسك تشنج ) ؛ بيماراني كه تحت ترك يكباره الكل يا خواب آورها (بنزوديازپين‌ها و...) قرار مي‌گيرند.
موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: حساسيت مفرط شناخته شده به ضد افسردگيهاي سه حلقه‌اي، ترازودون و تركيبات مشابه؛ در طول دوره بهبودي پس از انفاركتوس ميوكارد (به دليل خطر بروز آريتمي ناشي از دارو) ؛ در حالت اغما يا ضعف شديد تنفسي (اثرات مضعف اضافي بر روي CNS دارد ) ؛ همزمان با مهار كننده هاي مونوآمين اكسيداز (MAOI) يا تا 14 روز پس از آن. موارد
این دارو در درمان افسردگی، بکار می رود.دوز شروع اولیه معادل 75 میلی گرم وفلافاکسین است که در 2 تا 3 دوز منقسم همراه با غذا تجویز می شود. در صورت نیاز، میزان دوز در عرض چندین هفته به 150 میلی گرم در روز افزایش می یابد. افزایش دوز بیشتر به حداکثر 225 میلی گرم روزانه می تواند به فواصل حداقل 4 روز انجام گیرد.
1- در درمان افسردگی: دوز معمول شروع 50 میلی گرم است که در صورت نیاز به فواصل حداقل یک هفته ای به میزان 50 میلی گرم افزایش می یابد تا حداکثر به 200 میلی گرم در روز برسد.
2- در درمان اختلال وسواسی جبری: دوز معمول شروع 50 میلی گرم است.
موارد استفاده و عملکرد آن شبیه آمی تریپتیلین است. این دارو اثرات آنتی موسکارینی متوسط و اثرات سداتیو شدیدی دارد و مهارکننده فعال باز جذب سروتونین است.
در درمان افسردگی، دوکسپین از راه خوراکی به شکل هیدروکلرید داده می شود. دوز اولیه 75 میلی گرم روزانه است که بسته به پاسخ بالینی، دوز آن به تدریج تنظیم می شود.
سیتالوپرام بصورت هیدروکلرید یا هیدروبرومید از طریق دهان تجویز می شود که معمولاً به صورت تک دوز روزانه است. در درمان افسردگی، دوز اولیه معادل 20 میلی گرم روزانه خوراکی است. بعد از حداقل یک هفته، میزان دوز ممکن است به 40 میلی گرم روزانه افزایش یابد، دوز 60 میلی گرم ممکن است در برخی بیماران لازم باشد. سیتالوپرام
این دارو در مقایسه با ضد افسردگیهای سه حلقه ای بلوکرنورونی ضعیفی برای باز جذب سروتونین و نورآدرنالین است، در عین حال باز جذب دوپامین را نیز مهار می کند. اثر ضد افسردگی آن ممکن است تا 4 هفته بعد از شروع درمان مشهود نباشد. این دارو در کمک به ترک سیگار نیز کاربرد دارد.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
