موارد مصرف

دفروکسامین یک عامل شلاته کننده فعال است که به عنوان داروی کمکی در درمان مسمومیت با آهن به کار برده می شود. این دارو همچنین برای تسریع دفع آهن مصرف می شود. دفروکسامین از راه تزریق وریدی، عضلانی، ویا داخل صفاقی برای کنترل تجمع آلومینیم در استخوان، در مبتلایان به نارسایی کلیه و درمان مسمومیت های عصبی و یا نا هنجاری های استخوانی در بیماران تحت دیالیز به کار برده می شود.

   فارماكينتيك

کمتر از %15 دارو از طریق دستگاه گوارش جذب می شود بنا برین از طریق تزریقی مورد استفاده قرار می گیرد دفروکسامین به وسیله آنزیم های پلاسمایی متابولیزه و از طریق ادرار دفع می شود. مقداری از دارو نیز از طریق صفرا و مد فوع دفع می گردد و نیمه عمر آن 6 ساعت می باشد. آهن شلات شده که از طریق کلیه ها دفع می گردد، رنگ ادرار را به قر مز متمایل می کند .

   مكانيسم

د فروکسامین با آهن سه ظرفیتی اتصال پیدا کرده و از شرکت آن در واکنش های شیمیایی جلوگیری می کند. این دارو می تواند با آهن آزاد سرم ، آهن فریتین و هموسیدرین اتصال پیدا کند ولی از هموگلوبین، میوگلوبین وسیتو کرومها نمی تواند آهن برداشت کند. دفروکسامین همچنین می تواند از بافت های مختلف الومینیم بر داشت کرده و یک کمپلکس پایدار محلول درآب ایجاد کند.

   موارد منع مصرف

این دارو در بیماری های شدید کلیوی یا بی ادراری و هموکروماتوز اولیه نباید مصرف شود.

   هشدار

1- احتمال بروزآب مروارید در بیمارانی که تحت درمان طولانی با دفروکسامین هستند وجود دارد. 

2- این دارو معمولا در کودکان زیر سه سال تجویز نمی شود . 

3- در افراد سالخورده همراه ویتامین Cاستفاده گردد. 

4- راه تجویز وریدی فقط در بیماران مبتلا به کلاپسی قلبی – عروقی مورد استفاده قرار گیرد و در اولین فرصت تجویز دارو به صورت داخل عضلانی ادامه یابد.

   عوارض

در محل تزریق گاهی خارش ، درد و سفتی ایجاد می گردد. در درمان دراز مدت ممکن است واکنشهای آلرژیک شامل تورم روی پوست، خارش عمومی بدن ، بثورات جلدی و واکنش های آنا فیلاکتیک رخ دهد.

   ميزان مصرف

بزر گسالان : در مسمومیت با آهن در ابتدا مقدار یک گرم و سپس هر چهار ساعت 500میلی گرم(تا دوبار)به صورت عضلانی تزریق می شود. در صورت لزوم تجویز دارو به میزان 500 میلی گرم هر 12-4 ساعت تا حداکثر6g/day قابل تکرار است. 

مقدار اولیه تجویز داخل وریدی دارو یک گرم است که با سرعت کمتر از 15mg/kg/h انفوزیون می گردد و سپس مقدار 500 میلی گرم هر چهار ساعت (تا دوبار)تا حداکثر 6g/24h تجویز می شود. 

برای تجویز زیر جلدی مقدار1-2gطی مدت 8-24 ساعت توسط یک پمپ سیار تزریق می گردد . مقدار مصرف دارو از 20mg/kg شروع و به 60 mg/kg یا مقدار تام 3 گرم در 10 میلی لیتر اب مقطر استریل افزایش می یابد که طی 10 ساعت در بافت زیر جلد انفوزیون می شود. 

در مسمومیت مزمن 20-50 mg/kg/day از دارو طی مدت 8 ساعت به صورت زیر جلدی انفوزیون می گردد. معهذا،تزریق عضلانی راه تجویز ترجیحی دارو است که با ید در تمام بیمارانی که در حالت شوک نمی باشند ، مورد استفاده قرار گیرد . دوز معمول داخل عضلانی بالغین و اطفال 5%/1g/day می باشد به علاوه در صورت انتقال خون به بیمار لازم است یک دوز دو گرمی دارو همراه با هر واحد خون تزریقی به صورت انفوزیون آهسته داخل وریدی یا حداکثر سرعت 15mg/kg/h تجویز گردد. 

کودکان: دوز توصیه شده اطفال در مسمو میت حاد با آهن مقدار 50 mg/kg/day است که هر 6 ساعت و تا زمانی که رنگ ادرار تغییر نیافته است به صورت داخل عضلانی تجویز می گردد. سلامت و کارایی دارو در اطفال کوچکتر از سه سال ثابت نشده است.

   تداخل

تجویز همزمان با ویتامین C باعث افزایش توانایی این دارو در دفع بیشتر آهن می گردد اگر چه احتمال سمیت آهن نیز افزایش می یابد .