فارماكينتيك

موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: حساسيت مفرط شناخته شده به ضد افسردگيهاي سه حلقه‌اي، ترازودون ‌و تركيبات مشابه؛ در طول دوره بهبودي پس از انفاركتوس ميوكارد (به دليل خطر بروز آريتمي ناشي از دارو) ؛ در حالت اغما يا ضعف شديد تنفسي (اثرات مضعف اضافي بر روي CNS دارد ) ؛ همزمان با مهار كننده ‌هاي مونوآمين اكسيداز (MAOI) يا تا 14 روز پس از آن. موارد احتياط: آريتمي قلبي، نارسايي احتقاني قلب (CHF)، آنژين صدري، بيماري دريچه‌هاي قلب يا بلوك قلبي، اختلالات تنفسي، ‌الكسيم، ‌صرع و ديگر اختلالات تنشنجي، ‌درمان برنامه ريزي شده با شوك الكتريكي (ECT)، بيماري مانيك ـ دپرسيو، گلوكوم، پركاري تيروئيد يا مصرف داروهاي مكمل تيروئيد، ديابت نوع I و II، هيپرتروفي پروستات، انسداد فلجي روده يا احتباس ادرار، اختلال در عملكرد كليوي يا كبدي، ‌بيماري پاركينسون و بيهوشي عمومي طي جراحي.

   مكانيسم

فارماكوكينتيك جذب: پس از مصرف خوراكي به سرعت از دستگاه گوارش، و پس از تزريق عضلاني به سرعت از بافتهاي عضلاني جذب مي‌ شود. پخش: به طور گسترده در نقاط مختلف بدن، از جمله CNS و شير مادر ، ‌انتشار مي‌ يابد. حدود 96 درصد به پروتئين پيوند مي‌يابد. حداكثر اثر بخشي دارو طي 12-2 ساعت پس از مصرف حاصل مي‌ گردد و غلظت ثابت دارو طي 10-4 روز به وجود مي‌ آيد. اثرات كامل درماني دارو معمولاً طي 4-2 هفته حاصل مي‌ شود. متابوليسم: در كبد به متابوليت فعال خود، ‌نورتريپتيلين، متابوليزه مي‌ شود. اثر اولين عبور دارو از كبد به قدري قابل توجه است كه ممكن است دليل اختلاف غلظتهاي سرمي دارو در بيماران مختلفي باشد كه مقدار يكساني را مصرف كرده‌اند. دفع: دفع دارو عمدتاً از طريق كليه ‌ها صورت مي‌ گيرد.

   موارد منع مصرف

تداخل دارويي مصرف همزمان با داروهاي مقلد سمپاتيك، از جمله اپي نفرين، فنيل افرين، ‌فنيل پروپانول آمين و افدرين ممكن است موجب افزايش فشار خون شود. مصرف همزمان با وارفارين ممكن است باعث افزايش زمان پروترومبين و در نتيجه، بروز خونريزي شود. مصرف همزمان با هورمونهاي تيروئيدي، پيموزايد، ‌يا داروهاي ضد آريتمي (كينيدين، ديسوپيراميد، پروكائين آميد) ممكن است احتمال اختلال ريتم قلبي را افزايش دهد و باعث عيب انتقالي گردد. اين دارو ممكن است اثر كاهنده فشار خون داروهايي كه از طريق مركزي عمل مي‌ كنند، ‌مانند گوانتيدين، كلونيدين، متيل دوپا يا رزرپين، را كاهش دهد. مصرف همزمان با دي سولفيرام ممكن است موجب دليريوم و تاكيكاردي شود. در صورت مصرف همزمان اين دارو با داروهاي مضعف CNS، از جمله الكل، داروهاي تسكين بخش، ‌باربيتوراتها، ‌مخدرها، ‌داروهاي آرام بخش و بيهوش كننده‌ها (تسكين بيش از حد) احتمال بروز اثرات اضافي افزايش مي‌ يابد. مصرف همزمان با آتروپين يا ساير داروهاي آنتي كولينرژيك، مانند فنوتيازينها، آنتي هيستامينها، مپريدين و داروهاي ضد پاركينسون (تسكين بيش از حد، ‌انسداد فلجي روده، تغييرات بينايي و يبوست شديد)، اثرات اضافي را به دنبال خواهد داشت. همچنين، مصرف همزمان با متريزاميد، ‌خطر تشنج را افزايش مي‌ دهد. باربيتوراتها و استعمال زياد دخانيات، باعث القاي متابوليسم آمي تريپتيلين مي‌ شوند و اثرات درماني آن را كاهش مي‌ دهند. متيل فنيدات، سايمتيدين، داروهاي جلوگيري كننده از بارداري، پروپوكسي فن ‌و داروهاي مهار كننده گيرنده‌هاي بتا ممكن است متابوليسم آمي تريپتيلين را مهار كنند و غلظت پلاسمايي آن و در نتيجه، مسموميت ناشي از مصرف دارو را افزايش دهند. مصرف همزمان با كينولونها منجر به افزايش خطر آريتمي‌هاي تهديد كننده حيات مي‌ شود و بايد از مصرف همزمان آنها پرهيز نمود.