موارد مصرف

اين دارو براي تخفيف علائم بيماري افسردگي به كار مي‌رود.

   فارماكينتيك

به خوبي از دستگاه گوارش جذب مي‌شود، ولي فراهمي زيستي‌آن 55% (به دليل اثر اولين عبور)‌ است. اين دارو داراي متابوليسم وسيع كبدي و دفع كليوي بوده و نيمه عمر آن 5/1 ساعت مي‌باشد.

   مكانيسم

اين دارو مهار كننده اختصاصي آنزيم منوآمين اكسيداز (MAO-A)A مي‌باشد ولي تا حدودي نيز اثر مهاري بر آنزيم MAO-Bدارد. مهار اين آنزيم‌ها موجب افزايش غلظت منوآمين‌ها در ذخاير انتهاي اعصاب و احتمالا باعث فعاليت ضد افسردگي خواهد شد. اين دارو باعث مهار كوتاه مدت (24 ساعت) و قابل برگشت MAO-A مي‌شود.

   موارد منع مصرف

در صورت حساسيت به مكلوبمايد، نارسائي حاد کبدی‌ و حالت گيجي حاد(acult confusional state) نبايد اين دارو مصرف كرد.

   هشدار

. در صورت نارسائي كبدي، فشار خون بالا، فئوكروموسيتوم، تيروتوكسيكوز و تمايل به خودكشي بايد اين دارو را با احتياط كامل به كار برد

2. در بيماران مبتلا به نارسائي كبدي مقدرا مصرف را بايد 50% كاهش داد. 

3. در صورت بروز افزايش شديد فشار خون، بيمار بايد در اورژانس تحت مراقبت كامل قرار گيرد . در صورت نياز به جراحي ، درمان‌هاي دندانپزشكي و ساير فوريتهاي پزشكي احتياط لازم بايد به عمل آيد . در صورت نياز به جراحي انتخابي، مصرف اين دارو بايد 2 روز قبل از جراحي قطع شود.

   عوارض

سردرد، خشكي دهان، تهوع، لرزش، اضطراب، افزايش فشار خون، افت فشارخون وضعيتي ، تاكي‌كاردي، احساس ضعف يا خستگي، يبوست يا اسهال، خواب آلودگي يا بي‌خوابي،استفراغ، كابوس‌هاي شبانه از عوارض جانبي مهم اين دارو هستند.

   نكات

.در حين مصرف دارو، فشار خون به طور منظم بايد اندازه‌گيري شود. در صورت افزايش فشار خون بايد اقدامات درماني لازم صورت گيرد. 

2. احتمال بروز عوارض جانبي در سالمندان بيشتر است. 

3. مصرف همزمان اين دارو با داروهاي ضد جنون و كاهنده فشار خون بالا بايد با احتياط كامل صورت گيرد. 

4. اثر درماني دارو با تأخير ظاهر مي‌شود.

   ميزان مصرف

بزرگسالان: 150 ميلي‌گرم دو بار در روز بعد از غذا مصرف مي‌شود. در صورت نياز و تحمل بيمار اين مقدار را مي‌توان تا mg/day600 افزايش داد.

   تداخل

مصرف همزمان اين دارو با الكل، غذاهاي حاوي تيرامين، داروهاي مقلد سمپاتيك، داروهاي حاوي اپي‌نفرين، ضد افسردگي سه حلقه‌اي ، مهار كننده‌هاي منوآمين اكسيداز و مهار‌كننده‌هاي اختصاصي بازجذب سروتونين موجب افزايش شديد فشار خون مي‌شود. مصرف اين دارو با دكسترومتورفان و مپريدين موجب مي‌شود كه عوارض جانبي اوپيوئيد‌ها مثل تهوع، سرگيجه، لرزش و استفراغ افزايش يابد. سايمتيدين متابوليسم مكلوبمايد را كاهش مي‌دهد. لذا در صورت مصرف همزمان سايمتيدين،مقدار مصرف اين دارو بايد 50% كاهش داد. در صورت مصرف همزمان با داروهاي ضد جنون ، علائم جنون تشديد مي‌شود.