موارد مصرف

گلي بنكلاميد براي كنترل زيادي قند خون در بيماري ديابت مصرف مي شود.

   فارماكينتيك

جذب دارو سريع ولي وابسته به شرايط فردي بسيار متغير مي باشد. گلي بنكلاميد داراي پيوند پروتئيني خيلي زياد و نيمه عمر حدود 10 ساعت مي باشد. طول اثر دارو 24 ساعت است.

   مكانيسم

سولفونيل اوره ها در ديابت مليتوس غير وابسته به انسولين با تحريك مستقيم ترشح انسولين از سلول هاي بتاي پانكراس، گلوكز خون را كاهش مي دهند. مصرف طولاني مدت اين داروها حساسيت به انسولين را دربافت هاي محيطي مانند كبد، عضله، چربي و سلول هايي ماند مونوسيت ها و اريتروسيت ها افزايش مي دهد كه نتيجه آن كاهش گليكوژنوليز و گلوكونئوژنز در كبد است.

   موارد منع مصرف

اين دارو در مواردي چون اسيدوز، سوختگي شديد، اغماي ديابتيك، كتواسيدوز ديابتيك، اغماي غير كتونيك هيپراسمولار، شرايطي كه باعث تغييرات زياد قندخون مي شوند، شرايطي كه نياز به انسولين را به سرعت تغيير مي دهند، بيماري هاي كبدي و كليوي و پورفيري نبايد مصرف شود.

   هشدار

1. در صورت وجود بيماري هايي مانند انفاركتوس ميوكارد، اغماء، عفونت، تروما، جراحي و طي دوران بارداري بايد از انسولين استفاده شود. 

2. در شرايط ايجاد كننده افزايش قند خون مانند تغييرات هورمون هاي جنسي در زنان، تب بالا، عفونت، پركاري غده فوق كليه و استرس هاي رواني ممكن است افزايش مقدار مصرف دارو يا مصرف انسولين ضروري باشد. 

3. در پركاري تيروئيد كنترل قند خون مشكل تر شده و ممكن است نياز به افزايش مقدار مصرف دارو باشد. 

4. مصرف دارو در افراد مسن به دليل نيمه عمر طولاني توصيه نمي شود.

   عوارض

با مصرف دارو اختلالات دستگاه گوارش، سردرد، افزايش وزن، كاهش خفيف قند خون به ويژه در هنگام شب، واكنش هاي حساسيتي گزارش شده است.

   نكات

1. با تغيير رژيم غذائي، فعاليت بدني و بيماري، ميزان قند خون و برنامه درماني تغيير مي كند. 

2. دارو به همراه صبحانه مصرف گردد.

   ميزان مصرف

ابتدا mg/day 5 (در افراد مسن 5/2 ميلي گرم) مصرف مي شود و مناسب با پاسخ بيمار تا mg/day 15مي تواند افزايش يابد.

   تداخل

در مصرف همزمان با ضدانعقادهاي خوراكي مقدار مصرف دو دارو بايد تنظيم شود. در مصرف همزمان با آسپارژيناز، كورتيكواستروئيدها، مدرهاي تيازيدي و ليتيم، تنظيم مقدار مصرف دارو به دليل فعاليت ذاتي اين تركيبات در افزايش قند خون لازم مي باشد. داروهايي مانند گوانتيدين، مهاركننده هاي منوآمين اكسيداز، كينيدين، كينين و مقادير بالاي ساليسيلات ها و كلرامفنيكل به دليل اثر بالا برنده قند خون مهاركننده هاي بتاآدرنرژيك مقدار مصرف مورد نياز دارو را تغيير مي دهند. سايمتيدين، رانيتيدين و همچنين سيپروفلوكساسين اثرات پايين آورنده قند خون گلي بنكلاميد را تشديد مي كنند