فارماكينتيك

تقريب 35-40 درصد جذب خوراكي داشته و در تمام بافتها منتشر مي شود.متابوليسم آن كبدي و كليوي است .نيمه عمر دارو 18-159 روز است .كاهش غلظت 17- هيدروكسي كورتيكوستروييد طي 2-3 روز پس از شروع درمان حاصل شده و پاسخ تومور به درمان ممكن است شش هفته طول بكشد.غلظت هاي پلاسمايي قابل اندازه گيري اين دارو حتي 6-9 هفته پس از خاتمه درمان نيز باقي مي ماند. موارد منع مصرف:درصورت وجود عفونت نبايد مصرف شود.

   مكانيسم

ميتوتان ظاهر فعاليت بخش قشري غده فوق كليوي را كاهش مي دهد.مكانيسم اثر آن ممكن است در ارتباط با كاهش فعاليت غده فوق كليوي باشد.

   عوارض

نارسايي بخش قشري غده فوق كليوي ،تيره شدن پوست ،اسهال ،سرگيجه ،خواب آلودگي ،كاهش اشتها،افسردگي رواني ،تهوع و استفراغ ،بثورات جلدي ،خستگي از عوارض شايع ميتوتان هستند.

   نكات

1.درمان اوليه تا زماني كه مقدار مصرف تثبيت شود،بايد در بيمارستان صورت گيرد. 2.مقدار مصرف دارو بايد با توجه به ميزان حداكثر قابل تحمل براي هر بيمار و مبتني بر وجود عوارض جانبي و بهبود پاسخهاي باليني تنظيم شود. 3.معمولا در بيماران تحت درمان با ميتوتان درمان با گلوكوكورتيكوييدها لازم مي شود.درمان بامينرالو-كورتيكوييدها نيز به خصوص در درمان طولاني مدت ممكن است لازم شود.پس از خاتمه درمان با ميتوتان ،تا زماني كه عملكرد بخش قشري غده فوق كليوي به حالت عادي برنگشته است ،درمان با استروييدها را بايد ادامه داد. 4.به نظر مي رسد كه درمان مداوم با حداكثر ميزان قابل تحمل ميتوتان مؤثرتر از درمان متناوب است. 5.مدت درمان نيز به پاسخ هاي باليني بستگي دارد.تنها 15 درصد بيماراني كه با حداكثر مقدار قابل تحمل به مدت سه ماه درمان شده ولي به درمان پاسخ نداده اند،با ادامه درمان پاسخ باليني نشان مي دهند. 6.توصيه مي شود كه در صورت بروز شوك يا ضربه شديد فوري و به طور موقت درمان با ميتوتان قطع شود و استروييد تجويز گردد.زيرا ممكن است كاهش فعاليت غده فوق كليوي ،پاسخ طبيعي به اين استرس را مختل نمايد.

   ميزان مصرف

ميتوتان در درمان كارسينوماي بخش قشري غده فوق كليوي (غيرقابل جراحي) و سندرم كوشينگ مصرف مي شود.

   تداخل

مصرف همزمان ميتوتان با داروهاي مضعف دستگاه عصبي مركزي ممكن است باعث تشديد اثرات دارو شود.گلوكوكورتيكوييدها،مينرالوكورتيكوييدها و كورتيكوتروپين (ACTH) با اثرات ميتوتان تضاد دارند.