فارماكينتيك

فارماكوكينتيك جذب: از دستگاه گوارش به خوبي جذب مي‌شود. پخش: به خوبي مشخص نيست، ولي كلرآمبوسيل و متابوليت‌هاي آن به ميزان زياد به پروتئين‌هاي پلاسما و بافتها پيوند مي‌يابند. متابوليسم: در كبد متابوليزه مي‌شود. متابوليت عمده آن، اسيدفنيل استيك موستارد نيز، داراي اثرات سمي براي سلول است. دفع: متابوليت‌هاي كلرآمبوسيل از طريق ادرار دفع مي‌شوند. نيمه‌ عمر كلرآمبوسيل دو ساعت و نيمه‌ عمر متابوليت آن (اسيدفنيل استيك) 5/2 ساعت است. اين دارو احتمالاً قابل دياليز نيست.

   مكانيسم

مکانيسم اثر اثر ضد نئوپلاسم: سميت اين دارو براي سلولها ناشي از اتصال دو زنجيرة DNA و RNA سلولي به يكديگر و در نتيجه، جلوگيري از عملكرد طبيعي اسيدنوكلئيك است.

   موارد منع مصرف

موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: حساسيت مفرط نسبت به دارو يا سابقه مقاومت دارويي (بين كلرآمبوسيل و ساير عوامل آلكيله كننده ممكن است حساسيت متقاطع وجود داشته باشد كه علائم آن به صورت بثورات جلدي بروز مي‌كند)؛ حاملگي. موارد احتياط: دارو باعث مهار مغز استخوان مي‌شود، در صورتي که بيمار ساير درمانهاي ايمنو ساپرسيو دريافت مي‌کند يا راديوتراپي مي‌شود يا در طي 4 هفته گذشته ميزان پلاکت و يا لکوسيت پايين داشته، دوز اوليه دارو را کاهش دهيد. با مصرف دارو ممکن است لنفوپني رخ دهد. دارو روي باروري اثر گذاشته و احتمالاً اثرات تراتوژنيک و موتاژنيک دارد. اين عوارض عبارتند از: آزواسپرمي (زماني که براي آقايان در سن بلوغ يا قبل از آن تجويز شود)، آمنوره که مي‌تواند برگشت‌ناپذير باشد. دارو مي‌تواند لوسمي ميلوسيتيک حاد و در مصرف مزمن باعث ساير بدخيمي‌هاي ثانويه شود. با مصرف اين دارو تشنج گزارش شده است. بيماران با سابقه سندرم نفروتيک يا کساني که دوزهاي بالاي پالسي از اين دارو دريافت مي‌کنند، در معرض خطر بيشتري قرار دارند. در بيماران با سابقه تشنج يا ضربه به سر با احتياط به کار رود. موارد نادري از واكنش‌هاي شديد جلدي (شامل اريتم مولتي فرم، سندرم استيون ـ جانسون) به دنبال مصرف دارو گزارش شده است. در صورت بروز دارو قطع شود. طي مصرف دارو از تجويز واکسنهاي حاوي ميکروب زنده به بيمار خودداري شود.

   عوارض

عوارض جانبي اعصاب مرکزي: تشنج، آژيتاسيون، آتاکسي، کانفيوژن، پاراليز، نوروپاتي محيطي، ترمور. پوست: بثورات پوستي، خارش. دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، بي‌اشتهايي، درد شكمي، اسهال، استوماتيت. ادراري ـ تناسلي: آزواسپرمي، نازايي. خون: آنمي، مهار مغز استخوان، نوتروپني (بعد از 3 هفته ظاهر شده و تا 10 روز بعد از آخرين دوز ادامه دارد)، ترومبوسيتوپني. کبدي: هپاتوتوکسيستي. ساير عوارض: پنومونيت بينابيني، تب ناشي از مصرف دارو، واكنش‌هاي حساسيتي. مسموميت و درمان تظاهرات باليني: پان‌سيتوپني برگشت‌پذير در بزرگسالان، استفراغ، آتاكسي، درد شكمي، پرش عضلاني و صرع عمده حركتي. درمان: معمولاً شامل اقدامات حمايتي همراه با انتقال اجزاي خون به بدن بيمار، در صورت لزوم، و درمان ضد تشنج مناسب است. واداشتن بيمار به استفراغ، تجويز زغال فعال و شستشوي معده ممكن است در خارج كردن داروي جذب نشده مؤثر باشند. دارو قابل برداشت با دياليز نيست.

   نكات

طبقه‌بندي فارماكولوژيك: آلكيله كننده )غيروابسته به چرخه سلولي) طبقه‌بندي درماني: ضد نئوپلاسم طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده D ملاحظات اختصاصي علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامي داروها آلكيله كننده، رعايت موارد زير نيز توصيه مي‌شود: 1- مي‌توان با رعايت احتياط‌ هاي لازم و با خرد كردن قرصها و مخلوط كردن آنها با يك ماده سوسپانسيون كننده و شربت ساده، سوسپانسيون خوراكي اين دارو را تهيه نمود. 2- اگر تعداد پلاكتها كمتر از mm3 /50000 باشد، بايد از تزريق عضلاني دارو خودداري كرد. 3- پان‌سيتوپني ناشي از مصرف كلرامبوسيل 2-1 هفته طول مي‌كشد، اما ممكن است تا 4-3 هفته نيز ادامه يابد. اگر مجموع مقدار مصرف در يك دوره درمان mg/kg 5/6 باشد، پان‌سيتوپني قابل برگشت خواهد بود. 4- براي جلوگيري از زيادي اسداوريك خون و در نتيجه، نفروپاتي ناشي از اسيداوريك، مي‌توان آلوپورينول را همراه با مايعات كافي تجويز نمود. 5- ضمن درمان CBC را هفتگي مانيتور کنيد. تعداد لکوسيت 4-3 روز بعد از هر CBC هفتگي براي 6-3 هفته اول درمان مانيتور شود. 6- در کساني که دارو را به صورت متناوب دريافت مي‌کنند، CBC هفتگي براي 3 ماه و سپس ماهانه چک شود. 7- قرصها را بايد در يك ظرف سربسته و دور از نور نگهداري كرد. نكات قابل توصيه به بيمار 1- مصرف دارو را با وجود تهوع و استفراغ ادامه دهيد. آزمونهاي خون را به‌طور مرتب انجام دهيد. 2- در صورت بروز استفراغ بلافاصله بعد از مصرف دارو، يا بروز علائم عفونت يا خونريزي، به پزشك اطلاع دهيد. 3- از تماس با افراد مبتلا به عفونت، خودداري كنيد. 4- هرگونه واکنش جلدي يا راش را بلافاصله اطلاع دهيد. مصرف در كودكان: بي‌ضرري و اثربخشي كلرامبوسيل در كودكان ثابت نشده است. منافع دارو در برابر مضار آن بايد سنجيده شود. مصرف در شيردهي: ترشح كلرامبوسيل در شيرمادر معلوم نيست. با در نظرگرفتن خطرات موجود براي شيرخوار (عوارض جانبي، اثرات موتاژنيك و كارسينوژنيك دارو) و نياز مادر به مصرف اين دارو، مي‌توان تصميم قطع مصرف دارو يا قطع شيردهي گرفت. مصرف در بارداري: تنها در موارد تهديد کننده حيات يا در مواردي که داروي مؤثري وجود نداشته يا مؤثر نبوده‌اند، بايد استفاده شود. اثر بر آزمايشهاي تشخيصي كلرامبوسيل ممكن است غلظت آلكالين فسفاتاز، آسپارتات آمينوترانسفراز (AST)، و اسيداوريك خون و ادرار را افزايش دهد. باعث کاهش هموگلوبين، هماتوکريت، نوتروفيل، پلاکت، WBC، گرانولوسيت و تعداد RBCs مي‌شود.

ميزان مصرف

موارد و مقدار مصرف توجه: موارد و مقدار مصرف اين دارو ممكن است به طور مداوم در حال تغيير باشد. بنابراين، براي تجويز مقدار مصرف مناسب، بايد به كتب پزشكي مراجعه شود. الف) لوسمي لنفوسيتسيک مزمن، لنفومهاي بدخيم شامل لنفوسارکوما، لنفوم فوليکولار با سلولهاي بزرگ، بيماري هوچکين بزرگسالان: مقدارmg/kg200-100 يا mg/m2 6-3 خوراکي به صورت مقدار واحد يا در مقادير منقسم، به مدت 6-3 هفته مصرف مي‌شود. مقدار مصرف اين دارو به طور معمول mg/day 10-4 است. در صورتي كه مصرف اين دارو با يك دوره كامل چهار هفته‌اي پرتودرماني همزمان شده باشد، مقدار مصرف آن بايد كاهش يابد. ب)يووئيت ايديوپاتيک، سندرم بهجت بزرگسالان: mg 12-6 خوراکي روزانه به مدت يک سال پ) سندرم نفروتيک با حداقل تغيير کودکان: mg/kg 200-100 خوراکي روزانه به مدت 8 تا 12 هفته همراه با پردنيزون مصرف مي‌شود. حداکثر مقدار مصرف mg/kg 14-2/8 براي يک دوره کامل درمان مي‌باشد. ت) ماکروگلوبينمي بزرگسالان: mg 10-2 خوراکي روزانه مصرف مي‌شود. ث) نئو پلازي تروفوبلاستيک متاستاتيک بزرگسالان: mg 10-6 خوراکي روزانه به مدت 5 روز مصرف مي‌شود،که هر 2-1 هفته يک بار تکرار مي‌شود. ج) آرتريت روماتوئيد بزرگسالان: mg/kg 3/0-1/0 خوراکي روزانه مصرف مي‌شود.

   تداخل

تداخل دارويي مصرف همزمان كلرامبوسيل با داروهاي ضد انعقاد و آسپيرين، ريسک خونريزي را افزايش مي‌دهد. مصرف همزمان با ساير داروهاي ايمنو ساپرسيو باعث مهار بيشتر مغز استخوان مي‌شود.