موارد مصرف

لوامیزول در درمان آلودگی به کرم های گرد، به ویژه آسکاریس، و نیز آلودگی به کرم های قلابدار مصرف می شود. این دارو به عنوان محرک سیستم ایمنی بدن در بیماری های عفونی باکتریایی یا ویروسی، آرتریت روماتوئید و نیز به عنوان داروی کمکی در درمان بیماری های بدخیم مصرف می شود.

   فارماكينتيك

لوامیزول به سرعت از مجرای گوارش جذب می شود. غلظت پلاسمایی دارو 4-5/1 ساعت پس از مصرف دارو به اوج خود می رسد. نیمه عمر دارو 4-3 ساعت است و به طور گسترده در کبد متابولیزه شده و عمدتاً از طریق کلیه ها دفع می گردد.

   مكانيسم

لوامیزول با فلج ساختن عضلات کرم موجب دفع آن می شود. به عنوان محرک سیستم ایمنی، از طریق تعدیل پاسخ های ایمنی سلولی موجب بهبود کار سلول های Tمی شود.

   موارد منع مصرف

این دارو در بیماران مبتلا به عیب کار کبد یا اختلالهای خونی نباید مصرف شود.

   هشدار

1- در صورت ابتلای بیمار به ضعف مغز استخوان، عفونت و حساسیت به لوامیزول، این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود. 

2- قبل از شروع درمان، شمارش کامل گلبول های خون و پلاکت ها توصیه می شود.

   عوارض

مصرف دارو در درمان آلودگی به کرم های روده معمولاً به خوبی تحمل می شود و عوارض جانبی دارو محدود به تهوع، استفراغ، درد شکم، سرگیجه و سردرد می شود.

   نكات

نكات :  

   ميزان مصرف

بزرگسالان : مقدار مصرف این دارو در درمان آسکاریاز150 میلی گرم به صورت مقدار واحد می باشد. در درمان آلودگی به کرم های قلابدار یا آلودگی های توام 300 میلی گرم طی یک یا دو روز مصرف می شود. 

به عنوان محرک سیستم ایمنی در بیماری های بدخیم ( معمولاً همراه با فلوئورواوراسیل ) 50 میلی گرم هر 8 ساعت برای 3 روز مصرف می شود که این دوره 30-7 روز پس از اعمال جراحی آغاز و هر 14 روز تکرار می شود. 

( فلوئورواوراسیل پس از 34-21 روز بعد از جراحی مصرف می شود). مقدار مصرف این دارو در درمان آرتریت روماتوئید mg/kg2/5 است . 

کودکان : در درمان آسکاریاز مقدار mg/kg3 به صورت مقدار واحد و در درمان آلودگی به کرهای قلابدار mg/kg2/5 به صورت مقدار واحد مصرف می شود که در صورت شدید بودن آلودگی این مقدار مصرف 7 روز بعد دوباره تکرار می شود.

   تداخل

مصرف همزمان این دارو با فراورده های حاوی الکل ممکن است موجب بروز واکنش های شبه دی سولفیرام شود. مصرف همزمان لوامیزول با فنی توئین و وارفارین ممکن است موجب بروز افزایش غلظت پلاسمایی فنی توئین و افزایش فعالیت ضد انعقادی وارفارین شود.