موارد مصرف

فلوفنازين در درمان اسكيزوفرني و حالات روانی ديگر، مانيا و نيز درمان كمكي كوتاه مدت هيجان شديد، تحريكات رواني- حركتي، اضطراب و رفتارهاي ناگهاني شديد به كار مي‌رود.

   فارماكينتيك

از راه خوراكي خوب خوب جذب شده و در كبد متابوليزه مي‌گردد. اشكال تأخيري با تزريق عضلاني، آهسته جذب شده و تامدت طولاني (6 هفته) ممكن است اثر آن باقي بماند. دفع آن عمدتاً‌ كليوي و تا حدودي از طريق صفرا است. پيوند اين دارو به پروتئين پلاسما بسيار زياد است.

   مكانيسم

‌ مكانيسم :  فلوفنازين‌ گيرنده‌هاي‌دوپاميني‌ را مهار نموده‌ و اثر درماني‌ ود را با مهار اين‌ گيرنده‌ها در سيستم‌مزوليمبيك‌ و مزوكورتيكال‌ اعمال‌مي‌نمايد. همچنين‌ سبب‌ مهار گيرنده‌هاي‌آلفاآدرنرژيك‌ و موسكاريني‌ مي‌گردد.

   موارد منع مصرف

اين دارو در صورت وجود بيماري قلبي، (كمي يا زيادي فشار خون) ضعف شديد CNS، كوما، سندرم مادرزادي QT طولاني، سابقه آريتمي قلبي و نقايص ژنتيكي كه سبب كاهش فعاليت ايزوآنزيم P4502D6شود، نبايد مصرف شود.

   هشدار

1. اين دارو در موارد زير بايد با احتياط فراوان مصرف شود: 

الكلسيم حاد، ديسكرازي خونی، اسيب شديد مغزي، تصلب عروق مغزي، كاهش ذخيره قلبي مانند بي‌كفايتي دريچه ميترال، بي كفايتي عروق مغزي، فئوكروموسيتوم، بي كفايتي كليه، سندرم Reye، عيب كار كبد، سابقه حساسيت به هر يك از فنوتيازين‌ها. 

2.بررسي حركت غيرطبيعي و مشاهده دقيق علائم اوليه ديسكينزي، در فواصل منظم در طول درمان، بويژه در سالخوردگان و بيماراني كه مقادير زياد دارو دریافت می کنند، توصيه مي‌شود.

   عوارض

فلوفنازين ممكن است سبب كابوس‌هاي شبانه ، بي‌خوابي و افسردگي، يا بي ثباتي خلقي گرد. آثار ضد موسكاريني مثل خشكي دهان، يبوست، احتباس ادرار، تاري ديد و نيز كاهش فشار خون وضعيتي با تجويز اين دارو در مقايسه با كلروپرومازين به ميزان كمتري ايجاد مي‌گردد. تاكي‌كاردي، آريتمي، و تغيير در ECG ممكن است بروز نمايد. علائم خارج هرمي خصوصاً‌واكنش‌هاي ديستونيك و آكاتزي با فلوفنازين شايعتر مي‌باشد.

   نكات

1. دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود. اين دارو نبايد بيش از مقدارتجويز شده مصرف شود. 

2. براي حصول اثرات درماني مطلوب، ممكن است چند هفته زمان مورد نياز باشد. 

3. در صورتي كه يك نوبت مصرف دارو فراموش شود، اگر رژيم درماني بصورت يك نوبت مصرف در روز باشد، به محض به ياد آوردن در همان روز، نوبت فراموش شده بايد مصرف شود. درغير اينصورت، از مصرف نوبت فراموش شده بايد خودداري شود. اگر رژيم درماني بصورت چند نوبت در روز باشد،‌به محض به يادآوردن طي يك ساعت ، آن نوبت بايد مصرف شود. در غير اين صورت از مصرف نوبت فراموش شده يا دوبرابر كردن مقدار مصرف بعدي بايد خودداري گردد. 

4. قبل از قطع مصرف دارو، بايد به پزشك مراجعه شود. قطع تدريجي مصرف دارو ممكن است ضروري باشد. 

5. از مصرف فرآورده‌هاي حاوي الكل و ساير داروهاي مضعف NS با اين دارو بايد خودداري گردد. 

6. در صورت نياز به هرگونه عمل جراحي يا درمان اورژانس، پزشك بايد از مصرف اين دارو آگاه گردد. 

7. هنگام رانندگي يا كار با ماشين‌آلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود. 

8. هنگام برخاستن ناگهاني از حالت خوابيده يا نشسته ، بايد احتياط نمود. 

9. هنگام ورزش، در هواي گرم ياهنگام حمام آب گرم به علت احتمال بروز شوك حرارتي بايد احتياط نمود. 

10. اين دارو ممكن است سبب بروز خشكي دهان شود. در صورت تداوم خشكي به مدت بيش از دو هفته ، بايد به پزشك مراجعه نمود. 

11. احتمال بروز حساسيت به نور با مصرف اين دارو وجود دارد. استفاده از عينك و لباس محافظت كننده ممكن است ضروري باشد.

  ميزان مصرف

بزرگسالان: در اختلالات پسيكوز ، mg/kg10- 2/5 در مقادير منقسم هر 8-6 ساعت مصرف مي‌شود كه در صورت نياز و تحمل ، مقدار مصرف افزايش مي‌يابد. به عنوان نگهدارنده، mg/day5-1 بصورت مقدار واحد يا در مقادير منقسم مصرف مي‌شود. 

كودكان: در درمان اختلالات پسيكوز ، ابتدا 25-5/12 ميلي‌گرم تزريق عضلاني يا زير جلدي مي‌شود كه در صورت نياز و تحمل بيمار ،مقدار مصرف هر 3-1 هفته افزايش مي‌يابد. به عنوان نگهدارنده تا 50 ميلي‌گرم هر 4-1 هفته تزريق عضلاني يا زير جلدي مي‌شود. 

كودكان: در درمان اختلالات پسيكوز، در كودكان 12-5 سال ، 5/12-125/3 ميلي‌گرم تزريق عضلاني يا زيرجلدي مي‌شود كه در صورت نياز و تحمل بيمار هر 3-1 هفته تكرار مي‌شود. در كودكان بزرگتر از 12 سال، ابتدا 75/18-25/6 ميلي‌گرم در هفته تزريق عضلاني يا زيرجلدي مي‌شود كه در صورت نياز و تحمل بيمار به مقدار 25-5/12 ميلي‌گرم هر 3-1 هفته افزايش مي‌يابد.

   تداخل

همراه با هوشبرهاي عمومي اثر كاهنده فشار خون آن تشديد مي‌گردد. مصرف فلوفنازين همراه داروهاي ضد آريتمي و نيز ترفنادين و بتابلوكرها خطر بروز آريتمي بطني را افزايش مي‌دهد. مصرف همزمان فلوفنازين همراه با ضد افسردگي‌هاي سه حلقه‌اي و نيز داروهاي آنتي‌كولينرژيك‌ سبب افزايش اثرات ضد موسكاريني آنها مي‌گردد. اين دارو ممكن است با كاهش آستانه تشنج ، اثر داروهاي ضد صرع را كاهش دهد. بروز سندرم آنسفالوپاتيك در تعدادي از بيماران كه همزمان ليتيم و داروهاي ضد پسيكوز دريافت كرده‌اند ، گزارش شده است. اثرات ضد پاركينسون لوودوپا در صورت مصرف همزمان با اين دارو ممكن است مهار شود. مصرف همزمان داروهاي كاهنده فشار خون با اين دارو ممكن است سبب كاهش شديد فشار خون شود . مصرف همزمان اين دارو با داروهاي ضد تيروئيد ممكن است خطر بروز آگرانولوسيتوز را افزا

يش دهد.