موارد مصرف

اين فراورده در رفع حالات التهابي دستگاه فوقاني از جمله رينيت آلرژيك، التهاب حاد يا تحت حاد سينوس ها، خروسك، التهاب حاد گوارش مياني و التهاب ناي و نايژه و نيز تسكين علامتي سرفه هاي خشك ناشي از گلودرد خفيف و تحريك ناشي از سرماخوردگي، بكار مي رود.

   فارماكينتيك

هردو جزء دارو از راه خوراكي به خوبي جذب مي شوند. دكسترومتورفان، به ميزان وسيعي در كبد متابوليزه و به متابوليت فعالي به نام دكستروفان تبديل كه از طريق كليه ها دفع مي گردد. اما متابوليسم كبدي پسودوافدرين ناقص بوده و حدود 75-55 درصد آن به صورت تغيير نيافته از ادرار دفع مي گردد. شروع اثر دكسترومتورفان حدود 5/1 ساعت و در مورد پسودوافدرين 30-15 دقيقه مي باشد. طول مدت اثر اين دو جزء نيز به تركيب 6 و 4-3 ساعت مي باشد.

   مكانيسم

دكسترومتورفان با اثر مستقيم بر مركز سرفه در بصل النخاع، موجب تضعيف رفلكس سرفه گرديده و پسودوافدرين با تحريك گيرنده هاي آلفا آدرنرژيك درمخاط دستگاه تنفسي موجب تنگي عروق ، كاهش تورم مخاط و احتقان بيني، باز شدن بيشتر راه هاي هوايي و افزايش تخليه ترشحات سينوسها مي گردد.

   هشدار

1. در مواردي مانند آسم ، وجود سرفه هاي توام با خلط يا نارسايي عملكرد كبد بايد با احتياط مصرف شود. 

2. مصرف مقادير بيش از حد دارو ممكن است موجب بروز سرگيجه ، تحريك بي قراري، تهوع يا استفراغ شديد گردد. 

3. در مبتلايان به آسم، ممكن است مقاومت راههاي هوايي با تغيير ميزان خلط افزايش يابد. 

4. مهار رفلكس سرفه توسط دارو، ممكن است موجب احتباس ترشحات در سرفه هاي ترشح دار گردد. 

5. بدليل وجود پسودوافدرين در اين تركيب ، در مواردي مثل پركاري تيروئيد ، ديابت، بيماري هاي ايسكميك قلب، زيادي فشار خون، عيب كار كليه و بزرگي پروستات بايد با احتياط تجويز شود.

   عوارض

مصرف مقادير زياد دارو ممكن است موجب تضعيف تنفسي، ايجاد وابستگي در شخص و يا سايكوز گردد. افزايش ضربانات قلب ، اضطراب، بي قراري، بيخوابي، لرزش، آريتمي، خشكي دهان و سرد شدن انتهاها نيز ممكن است ديده شود.

   نكات

در صورتي كه تا هفت روز پس از مصرف دارو، تب شديد، دانه هاي جلدي و يا سردرد مداوم همراه با سرفه وجود داشت، بايد به پزشك مراجعه شود.

   ميزان مصرف

بزرگسالان: مقدار 10 ميلي ليتر هر 6 ساعت مصرف مي شود و بيشينه مقدار مصرف تا ml/day 40 مي باشد. 

كودكان: در كودكان 6-2 سال، 5/2 ميلي ليتر هر 6 ساعت و براي كودكان 12-6 سال، 5 ميلي ليتر هر 6 ساعت تجويز مي شود.

   تداخل

مصرف همزمان اين دارو با تركيبات مهاركننده مونوآمين اكسيداز ( MAO) مثل فورازوليدون و پروكاربازين موجب تشديد اثرات آنها و نيز طولاني شدن تحريك قلبي و افزايش فشار خون ناشي از پسودوافدرين مي گردد. تجويز توام دارو باكينيدين عوارض جانبي آن را تشديد مي كند. به دليل وجود پسودوافدرين، در صورت مصرف همزمان، اثر داروهاي كاهنده فشار خون، مهاركننده هاي بتا آدرنرژيك و اثرات ضد آنژين نيتراتها كاهش مي يابد. اما اثرات هورمونهاي تيروئيدي و داروهاي مقلد سمپاتيك افزايش مي يابد.