کاهش سطح خونی گلوکز در بیماران با دیابت تایپ 2 که هایپرگلیسمی آنها با رژیم غذایی به تنهایی و یا با رژیم غذایی و داروی ضد دیابت سولفونیل اوره کنترل نمی شود.
موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: در بيماران با حساسيت به دارو و افرادي که بلافاصله 14 روز از داروهاي MAOI استفاده کرده‌اند، ممنوع است. موارد احتياط : در بيماران با نارسايي کليه و کبد يا بيماري‌هايي که مي‌تواند پاسخ هموديناميکي را تحت تأثير قرار دهند و سابقه تشنج يا مانيا نيز ممنوع است.
تداخل دارويي مصرف همزمان سرترالين با ديازپام، تولبوتاميد و داروهاي متابوليزه‌شونده توسط CYP2D6 منجر به افزايش سطح اين داروها مي‌شود. سايمتدين باعث افزايش فراهمي زيستي، سطح پلاسمايي و نيمه عمر سرترالين مي‌گردد. مصرف همزمان با فنليزين، سلژيلين و ترانيل سيپرومين مي‌تواند باعث بروز سندرم سروتونين شامل تحريك‌پذيري CNS، لرزش و اختلال سطح هوشياري شود. لازم است حداقل 2 هفته پس از قطع يك مهاركننده MAO درمان با SSRI شروع شود. تريپتان‌ها و ترامادول نيز مي‌توانند منجر به بروز سندرم سروتونين گردند. سلژيلين مي‌تواند منجر به مهار متابوليسم ضد افسردگي‌هاي سه حلقه‌اي شود. ممكن است نياز باشد دوز ضد افسردگي‌هاي سه حلقه‌اي كاهش يابد. وارفارين و ساير داروهايي كه اتصال پروتئيني بالايي دارند مي‌توانند منجر به بالا رفتن سطح خوني سلژيلين شوند.
فارماكوكينتيك جذب: دارو به سرعت از دستگاه گوارش جذب مي شود. پخش: به طور وسيع در تمام بدن از جمله CNS و شير پخش مي شود. 90% به پروتئينهاي پلاسما متصل شده و بعد از 7 روز به اثر پايدار خود مي رسد. متابوليسم: توسط کبد به متابوليت فعال دزمتيل دوکسپين تبديل مي‌شود. اثر عبور اول کبدي بالا باعث سطح سرمي متفاوت در افراد مختلف مي شود. دفع: عمدتاً از راه ادرار دفع مي شود.
فارماكوكينتيك جذب: بعد از مصرف خوراکي به سرعت از دستگاه گوارش جذب مي شود. پخش: به طور گسترده در داخل بدن، از جمله CNS و شير، انتشار مي يابد. تا حدود 95 درصد به پروتئين پيوند مي يابد. حداکثر غلظت پلاسمايي آن طي هشت ساعت بعد از مصرف حاصل مي شود. غلظت پايدار سرمي طي 4-2 هفته حاصل مي گردد. غلظت سرمي درماني اين دارو بين ng/ml 150-50 است. متابوليسم: در کبد متابوليزه مي شود. متفاوت بودن غلظت‌هاي سرمي اين دارو در افراد مختلفي که يک مقدار مشابه از دارو مصرف کرده‌اند، ممکن است به دليل قابل توجه بودن اثر اولين عبور از کبد باشد. دفع: بيشترين مقدار مصرفي اين دارو از طريق ادرار و مقدار ي از آن نيز از طريق مجاري صفراو ي در مدفوع دفع مي شود.
موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به دارو يا ساير ضدافسردگي‌هاي فنيل پيپرازين و تا 14 روز پس از مصرف مهاركننده MAO، مصرف همزمان تيوريدازين و پيموزايد. موارد احتياط : اختلال عملكرد كبدي، وجود همزمان بيماري هايي كه ممكن است بر پاسخهاي هموديناميك يا متابوليسم تأثير بگذارند ، يا سابقه مانيا يا تشنج و يا افكار خودكشي. هشدارها و احتياطات: به فلوكستين مراجعه شود.
موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: حساسيت به دارو ، كساني كه طي 14 روز اخير يكي از داروهاي مهاركننده MAO را دريافت كرده‌اند ، بيماراني كه در فاز حاد بهبودي MI هستند. واكنش حساسيت متقاطع ممكن است بين سه حلقه اي هاي دي بنزازپيني رخ دهد. موارد احتياط: بيماراني كه هورمون‌هاي تيروئيدي دريافت مي‌كنند ، سابقه تشنج، احتباس ادراري، بيماري تيروئيدي يا قلبي- عروقي، گلوكوم، بيماران افسرده با افكار خودكشي. براي اين بيماران در هر بار ويزيت بايد مقادير كمي تجويز شود.
موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: مرحله حاد بهبود انفاركتوس ميوكارد، حساسيت مفرط به دارو، اختلالات تشنجي، تا 14 روز بعد از مصرف داروهاي مهاركننده MAO. موارد احتياط : سابقه انفاركتوس ميوكارد، بيماري قلبي- عروقي، احتباس ادرار، گلوكوم با زاويه بسته، تمايل به خودكشي، افزايش فشار داخل كره چشم، نوجوانان، سالخوردگان، بيماران ناتوان.
خوش آمديد ميهمان
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
