مكانيسم

مکانيسم اثر اثر ضد نئوپلاسم: ميتومايسين اثر سيتوتوكسيك خود را از طريق مكانيسمي مشابه با داروهاي آلكيله كننده اعمال مي‌كند. اين دارو به يك تركيب فعال تبديل شده و با پيوند متقاطع بين رشته‌هاي DNA، ساخت DNA را مهار مي‌كند. ميتومايسين به ميزان كمتري ساخت RNA و پروتئين را نيز مهار مي‌كند.

   موارد منع مصرف

موارد منع مصرف و احتياط موارد منع مصرف: سابقه حساسيت مفرط به دارو، ترومبوسيتوپني، اختلالات انعقادي، افزايش تمايل به خونريزي بنا به دلايل ديگر، افزايش غلظت سرمي كراتينين به بيش از dl/mg 7/1، به عنوان درمان اوليه به صورت تک دارو براي جايگزيني جراحي يا راديوتراپي موارد احتياط: سابقه آبله مرغان يا هرپس زوستر، سابقه دريافت درمانهاي سايتوتوکسيک

   عوارض

عوارض جانبي اعصاب مرکزي: گيجي، خواب آلودگي، خستگي، تب، سردرد، اختلالات نورولوژيک، درد، سنکوپ. چشم، گوش، حلق، بيني: تاري ديد دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، بي‌اشتهايي، استفراغ خوني، اسهال. خون: hemolytic uremic syndrome (با تظاهرات آنمي هموليتيک ميکروآنژيوپاتيک، ترومبوسيتوپني و اختلالات کليوي نشان داده مي‌شود)، افزايش فشارخون، ترومبوسيتوپني، لكوپني (ممكن است تا هشت هفته به تأخير افتاده و مصرف پي‌درپي دارو اثر تجمعي داشته باشد). تنفسي: سندرم ديسترس تنفسي حاد (ARDS)، تنگي نفس، التهاب ريه بينابيني، سرفه‌هاي خشک، ادم ريوي. پوست: پوسته‌پوسته شدن، قرمزي، خارش، درد در محل تزريق، ريزش موي برگشت‌پذير. ساير موارد: سلوليت، زخم همراه با پوسته ريزي و نشت به خارج عروق، سپتي سمي. مسموميت و درمان تظاهرات باليني: مهار فعاليت مغز استخوان، تهوع، استفراغ، آلوپسي. درمان: معمولاً حمايتي است و شامل تزريق فرآورده‌هاي خوني، مصرف داروهاي ضد استفراغ و آنتي‌بيوتيكها، به‌علت بروز احتمالي عفونتها، مي‌شود.

   نكات

طبقه‌بندي فارماكولوژيك: آنتي‌بيوتيك ضدنئوپلاسم (در چرخه سلولي اختصاصي فاز خاصي نمي‌باشد.). طبقه‌بندي درماني: ضد نئوپلاسم طبقه‌بندي مصرف در بارداري: مشخص نشده است. ملاحظات اختصاصي 1- چنانچه تعداد گلوبولهاي سفيد کمتر از mm3/4000 يا تعداد پلاکتها کمتر از mm3/100000 باشد، درمان دارويي قطع مي‌شود. تا وقتي که شمارش سلولهاي خوني از اين حد بيشتر نشده است، درمان مجدد شروع نشود. اگر بيماري پس از دو دوره درماني پيشرفت کند، مصرف دارو متوقف شود. 2- زخمهاي ناشي از نشت دارو به بافتهاي اطراف رگ دير ظاهر گشته و در قسمت جلويي (proximal) محل نشت بروز مي‌كنند. مي‌توان از كمپرس سرد، حداقل به مدت 12 ساعت استفاده كرد. 3- بيمار بايد از نظر شواهد سميت کليوي بررسي شود. 4- شمارش كامل سلولهاي خوني (CBC) و بررسيهاي خوني بايد حداقل تا هفت هفته بعد از قطع مصرف دارو ادامه يابد. بيمار بايد از نظر بروز علائم خونريزي پيگيري شود. نكات قابل توصيه به بيمار 1- از تماس با افراد مبتلا به عفونت خودداري كنيد. 2- از واكسيناسيون در طول درمان و تا چند هفته بعد از آن خودداري كنيد. اعضاي خانواده شما نيز از واكسيناسيون در طول همان مدت خودداري كنند. 3- بعد از قطع مصرف دارو، موها مجدداً رشد خواهند كرد. 4- در صورت بروز گلودرد يا تب و بروز هرگونه خونريزي يا كبودي غير معمول فوراً به پزشك اطلاع دهيد. مصرف در کودکان: بي‌خطري و کارامدي دارو در اطفال اثبات نشده است. مصرف در شيردهي: ترشح ميتومايسين در شير مشخص نيست. با اين وجود، به دليل خطر بروز عوارض جانبي شديد، موتاژنيك و كارسينوژنيك بودن دارو در شيرخوار، شيردهي در دوران مصرف دارو توصيه نمي‌شود. اثر بر آزمايشهاي تشخيصي ميتومايسين، ممكن است غلظت سرمي كراتينين را افزايش و سطح هموگلوبين، گلبولهاي سفيد و پلاکتها را کاهش دهد.

   ميزان مصرف

موارد و مقدار مصرف موارد و مقدار مصرف اين دارو ممكن است تغيير يابد. براي كسب اطلاعات به منابع پزشكي داراي پروتوکل مراجعه شود. به عنوان داروي خط اول و تک درماني توصيه نشده است. آدنوکارسينوم منتشر معده يا لوزالمعده. بزرگسالان: mg/m2 20 به صورت مقدار واحد وريدي مصرف مي‌شود. دوره درمان هر 8-6 هفته پس از اينکه شمارش گلوبولهاي سفيد و پلاکتها به مقدار نرمال برگشت، تكرار مي‌شود. تنظيم دوزاژ: چنانچه بيمار پس از دريافت يک دوز، در هر مترمربع خون 2000 تا 2999 لکوسيت و 25000 تا 74999 عدد پلاکت داشته باشد، دوز بعدي به 70% دوز قبلي کاهش داده مي‌شود. اگر بيمار پس از دريافت يک دوز، در هر مترمربع خون کمتر از 2000 لکوسيت و کمتر از 25000 عدد پلاکت داشته باشد، دوز بعدي به 50% دوز قبلي کاهش داده مي‌شود.

   تداخل

تداخل دارويي مصرف همزمان با آلکالوئيدهاي وينکا در بيماراني که ميتومايسين دريافت مي‌کنند يا دريافت کرده‌اند، مي‌تواند تنگي نفس حاد يا برونکواسپاسم شديد ايجاد کند. بيماران را به دقت مونيتور