موارد مصرف

پرفنازين در اسكيزوفرني و حالات رواني ،مانيا و درمان كمكي كوتاه مدت اضطراب شديد، تحريكات رواني حرکتی، هیجان و تحریکات رفتاری شديد و ناگهاني ، استفراغ و تهوع شديد به كار مي رود.

   فارماكينتيك

پرفنازين پس از مصرف خوراكي ، سريع ولي ناكامل جذب گرديده، تحت تأثير متابوليسم عبور اول كبدي قرار گرفته و غير فعال مي‌گردد. متابوليت‌ها و مقدار ناچيز داروي تغيير نيافته عمدتاً از راه ادرار و مقداري نيز از طريق صفرا دفع مي‌گردند. پيوند اين دارو به پروتئين‌هاي پلاسما بسيار زياد است.

   مكانيسم

‌ مكانيسم :  پرفنازين‌ با مهار گيرنده‌هاي‌بعد سيناپسي‌ دوپاميني‌ در مسيرمزوليمبيك‌ اثر درماني‌ خود را ايجادمي‌نمايد. مهار گيرنده‌هاي‌ دوپاميني‌ درمسير نيگرواسترياتال‌ و توبرواينفنديبولاربه‌ ترتيب‌ با ايجاد اثرات‌ خارج‌ هرمي‌ وافزايش‌ ترشح‌ پرولاكتين‌ در ارتباط است‌.همچنين‌ گيرنده‌هاي‌ موسكاريني‌ و نيز آلفاـ آدرنرژيك‌ تا حدودي‌ بوسيله‌ اين‌ دارومهار مي‌گردند.

   موارد منع مصرف

اين دارو در صورت وجود بيماري قلبي، (كمي يا زيادي فشار خون) ضعف شديد CNS، كوما، سندرم مادرزادي QT طولاني، سابقه آريتمي قلبي و نقايص ژنتيكي كه سبب كاهش فعاليت ايزوآنزيم P4502D6شود، نبايد مصرف گردد.

   هشدار

. اين دارو در م￿￿رد زير بايد با احتياط فراوان مصرف شود: 

الكلسيم حاد، ديسكرازي خونی، اسيب شديد مغزي، تصلب عروق مغزي، كاهش ذخيره قلبي مانند بي‌كفايتي دريچه ميترال، بي كفايتي عروق مغزي، فئوكروموسيتوم، بي كفايتي كليه، سندرم Reye، عيب كار كبد و سابقه حساسيت به هر يك از فنوتيازين‌ها. 

2.بررسي حركت غيرطبيعي و مشاهده دقيق علائم اوليه ديسكينزي، در طول درمان بطور منظم، بويژه در سالخوردگان و بيماراني كه مقادير زياد دارو دریافت می کنند،توصيه مي‌شود.

   عوارض

آثار خارج هرمي خصوصا ديستوني، به ويژه با مقادير مصرف زياد شايع‌تر بوده و در مصرف طولاني مدت ديسكينزي ديررس ممكن است بروز نمايد. خواب آلودگي ، سستي، كابوس‌شبانه ، بي‌خوابي، بي ثباتي، افسردگي، خشكي دهان ، يبوست، احتباس ادرار ،تاري ديد و احتقان بيني از عوارض شايع دارو هستند.

   نكات

. دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود. اين دارو نبايد بيش از مقدارتجويز شده مصرف شود. 

2. براي حصول اثرات درماني مطلوب، ممكن است چند هفته زمان مورد نياز باشد. 

3. در صورتي كه يك نوبت مصرف دارو فراموش شود، اگر رژيم درماني بصورت يك نوبت مصرف در روز باشد، به محض به ياد آوردن در همان روز، نوبت فراموش شده بايد مصرف شود. درغير اينصورت، از مصرف نوبت فراموش شده بايد خودداري شود. اگر رژيم درماني بصورت چند نوبت در روز باشد،‌به محض به يادآوردن طي يك ساعت ، آن نوبت بايد مصرف شود. در غير اين صورت از مصرف نوبت فراموش شده يا دوبرابر كردن مقدار مصرف بعدي بايد خودداري گردد. 

4. قبل از قطع مصرف دارو، بايد به پزشك مراجعه شود. قطع تدريجي مصرف دارو ممكن است ضروري باشد. 

5. از مصرف فرآورده‌هاي حاوي الكل و ساير داروهاي مضعف CNS با اين دارو بايد خودداري گردد. 

6. در صورت نياز به هرگونه عمل جراحي يا درمان اورژانس، پزشك بايد از مصرف اين دارو آگاه گردد. 

7. هنگام رانندگي يا كار با ماشين‌آلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود. 

8. هنگام برخاستن ناگهاني از حالت خوابيده يا نشسته ، بايد احتياط نمود. 

9. هنگام ورزش، در هواي گرم ياهنگام حمام آب گرم، به علت احتمال بروز شوك حرارتي بايد احتياط نمود. 

10. اين دارو ممكن است سبب بروز خشكي دهان شود. در صورت تداوم خشكي به مدت بيش از دو هفته ، بايد به پزشك مراجعه نمود. 

11. احتمال بروز حساسيت به نور با مصرف اين دارو وجود دارد. استفاده از عينك و لباس محافظت كننده ممكن است ضروري باشد.

   ميزان مصرف

خوراكي: 

بزرگسالان: در درمان اختلالات پسيكوز ، 16-4 ميلي‌گرم 4-2 بار در روز مصرف مي‌شود كه در صورت نياز و تحمل مقدار مصرف به تدريج افزايش مي‌يابد. در درمان تهوع واستفراغ mg/day16-8 در مقادير منقسم مصرف مي‌شود. 

كودكان: در درمان اختلالات پسيكوز ، تهوع و استفراغ ، مقدار مصرف در كودكان بزرگتر از 12 سال مشابه بزرگسالان است. 

تزريقي: 

بزرگسالان: در درمان اختلالات پسيكوز: ابتدا 10-5 ميلي‌گرم از راه عضلاني ، در درمان تهوع و استفراغ 10-5 ميلي‌گرم(برحسب تحمل و نياز بيمار) تزريق عضلاني مي‌گردد. 

كودكان: مقدار مصرف در كودكان بزرگتر از 12 سال،مشابه بزرگسالان است.

   تداخل

مصرف آن همراه با داروهاي ضد آريتمي و نيز داروهاي ضد هيستامين نظير ترفنادين و آستميزول يا مسدد گيرنده بتا مانند سوتالول ، خطر بروز آريتمي بطني را افزايش مي‌دهد. داروهاي ضد افسردگي خصوصاً انواع سع حلقه‌اي سبب افزايش غلظت خوني و نيز اثرات ضد موسكاريني اين دارو مي‌گردند. پ