موارد مصرف

ايبوپروفن در تسكين درد و التهاب روماتيسمي ، انواع آرتريت‌(شامل آرتريت جوانان) و ديگر اختلالات عضلاني – اسكلتي به كار مي رود. همچنين در درد‌هاي ملايم تا متوسط نظير قاعدگي دردناك، دردهاي بعد از عمل جراحي، تب و درد در كودكان مصرف مي‌گردد.

   فارماكينتيك

ايبوپروفن پس از مصرف خوراكي سريعا جذب شده وحداكثر غلظت سرمي آن بعد از 2-1 ساعت ايجاد مي‌گردد. 99% دارو به پروتئين‌هاي پلاسما متصل گشته و در كبد متابوليزه مي گردد. نيمه عمر آن 2-8/1ساعت بوده و از راه ادرار دفع مي‌شود.

   مكانيسم

‌ مكانيسم :  ايبوپروفن‌ اثرات‌ ضد التهاب‌،ضد درد و ضد تب‌ خود را احتمالا از طريق‌مهار ساخت‌ پروستاگلاندين‌ها اعمال‌مي‌نمايد.

   موارد منع مصرف

اين دارو در صورت سابقه وجود آلرژيك شديد از قبيل آنافيلاكسي يا آنژيوادم ناشي از آسپيرين يا ساير داروهاي ضد التهاب غیر استروئیدی يا پوليت بيني‌ همراه با اسپاسم به علت مصرف آسپيرين ، نبايد مصرف شود.

   هشدار

اين دارو در موارد زير بايد با احتياط فراوان مصرف شود: 

بيماري‌ التهابي يا اولسراتيو قسمت فوقاني يا تحتاني مجراي گوارش(شامل بيماريCrohn، ديورتيكولين، قرحه گوارشي، كوليت اولسراتيو)، هموفيلي يا ساير اختلالات خوني شامل اختلالات عملكرد انعقادي يا پلاكت‌ها، عيب‌كار كليه ، استوماتيت و همچنين در بيماران سالخورده ( به علت عوارض كبدي و كليوي) و بيماراني كه احتمال بروز خونريزي و زخم گوارشي در آنها زياد مي‌باشد.

   عوارض

ناراحتي دستگاه گوارش نظير تهوع ، اسهال و گاهگاهي خونريزي و زخم ممكن است ايجاد گردد. عوارض ديگر شامل واكنش‌هاي آلرژيك به‌ويژه آنژيوادم، برونكواسپاسم و بثورات جلدي، همچنين سردرد، سرگيجه، گيجي، اختلالات شنوايي نظير وزوز گوش و دفع در ادرار مي‌باشد.

   نكات

. در صورت بروز هرگونه اختلال در بينايي بايد با پزشك مشورت شود. زيرا احتمال بروز تنبلي چشم (آمبليوپاتي) وجود دارد. 

2. اين دارو نبايد بيش از مقدار تجويز شده مصرف شود. 

3. در صورت مصرف اين دارو در درمان آرتريت ، دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود. جهت دستيابي به پاسخ مطلوب ، ممكن است حداقل 2 هفته زمان نیاز داشته باشد. 

4. درصورت فراموش شدن يك نوبت مصرف دارو، اگر رژيم درماني بصورت يك يا دو قرص در روز است، به محض به ياد آوردن طي يك يا دو ساعت پس از نوبت فراموش شده، بايد مصرف شود. اگر رژيم درماني بصورت بيش از دو قرص در روز است ، به محض به يادآوردن ،‌آن نوبت بايد مصرف شده و از دو برابر كردن مقدار مصرف بعدي نيز بايد خودداري شود. 

5. به منظور بررسي پيشرفت درمان در طول مصرف دراز مدت ، مراجعه به پزشك ضروري است. 

6. در صورت مشاهده علائم شبه آنفولانزا (لرز، تب يا درد عضلاني)‌قبل يا همزمان با بثورات جلدي، بايد به پزشك مراجعه شود. 

7. احتمال بروز حساسيت به نور وجود دارد.

   ميزان مصرف

بزرگسالان: به عنوان ضد التهاب، g/day3/2-1/2 در سه يا چهار مقدار منقسم مصرف مي‌شود. پس از حصول پاسخ رضايتبخش ، مقدار مصرف بايد تا پائين‌ترين مقدار نگهدارنده جهت كنترل علائم كاهش داده شود. در ساير موارد400-200 ميلي‌گرم هر 6-4 ساعت بر حسب نياز مصرف مي‌شود. 

كودكان : به عنوان ضدالتهاب ، دركودكان6ماه تا 12 سال، ابتدا mg/kg/day40-30 در سه يا چهار مقدار منقسم مصرف مي‌شود . پس از حصول رضايتبخش،مقدار مصرف بايد تا پائين‌ترين مقدار نگهدارنده جهت كنترل علائم كاهش داده‌شود. به عنوان ضد تب، در كودكان 6 ماه تا 12 سالmg/day5 براي تب كمتر از 17/39 درجه سانتيگراد و mg/day 10 براي تب‌هاي بالاتر مصرف مي‌شود. مقدار مصرف در صورت نياز هر 6-4 ساعت مي‌تواند تكرار شود.

   تداخل

مصرف ايبوپورفن به همراه مهار كننده‌هاي آنزيم تبديل كننده آنژيوتانسين(ACE)، سبب معكوس نمودن اثر ضد فشار خون آنها گرديده و نيز خطر نارسايي كليوي و افزايش پتاسيم خون احتمالا افزايش مي‌يابد. ايبوپروفن همراه با داروهاي ضد ميكروبي از دسته كينولون‌ها خطر بروز تشنج را افزايش مي‌دهند. اثر دارو‌هاي پائين آورنده قند خون سولفونيل اوره ، احتمالا بوسيله اين دارو افزايش مي‌يابد. مصرف همزمان با سيكلوسپورين خطر سميت كليوي را افزايش مي دهد. دفع ليتيم و احتمالا متوتركسات بوسيله ايبوپروفن كاهش يافته و سميت آنها افزايش مي‌يابد. مهار تجمع پلاكتها توسط اين دارو و زخم و خونريزي گوارشي در بيماراني كه تحت درمان با داروهاي ضد انعقاد يا ترومبوليتيك هستند، ممكن است خطرناك باشد. اثرات كاهنده فشار خون تريامترن در صورت مصرف همزمان با اين دارو ممكن است كاهش يابد. مصرف همزمان اين دارو با اسپيرين توصيه نمي‌شود. مصرف همزمان اسيد والپروئيك با اين دارو خطر بروز خونريزي را به دليل

تداخل در عملكرد پلاكتها افزايش مي‌دهد.