موارد مصرف

آسپاراژیناز در درمان لوسمی حاد لنفوسیتیک به کار می رود. همچنین در درمان لوسمی حاد میلوسیتیک و میلومنوسیتیک، لنفوماهای هوچکینی و غیر هوچکینی و ملانوسارکوما مصرف شده است.

   فارماكينتيك

به میزان خیلی کم از سد خونی- مغزی عبور می کند. توسط سیستم رتیکولواندوتلیال متابولیزه می شود. نیمه عمرتزریق عضلانی آن 49-39 ساعت و تزریق وریدی 30-8 ساعت می باشد. 33-23 روز بعد از قطع درمان، دارو دوباره در خون ظاهر می شود.

   مكانيسم

آسپاراژیناز آنزیمی است که باعث تجزیه آسپاراژین به اسید آسپارتیک و آمونیاک می شود. بعضی از سلول های بد خیم بر خلاف سلول های سالم بدن قادر به سنتز آسپاراژین نیستند. آسپاراژیناز در سنتز پروتئین، DNA مداخله می کند.

   موارد منع مصرف

در صورت وجود یا سابقه پانکراتیت، نباید مصرف شود.

   هشدار

در صورت بروز پانکراتیت، درمان با دارو باید برای همیشه قطع شود.

   عوارض

واکنش های حساسیتی و آنافیلاکسی، کاهش فاکتورهای انعقادی پلاسما، سمیت کبدی( از جمله تغییرات چربی)، التهاب لوزالمعده، تهوع، استفراغ و دپرسیون CNS از عوارض جانبی مهم و نسبتاً شایع دارو هستند.

   نكات

با توجه به احتمال بروز واکنش حساسیت مفرط به دارو، قبل از اولین تجویز و مواقعی که یک هفته یا بیشتر بین دو تزریق فاصله می باشد، انجام آزمون داخل جلدی توصیه نمی شود.

   ميزان مصرف

بزرگسالان : در لوسمی حاد لنفوسیستیک مقدار day/kg/IU 200 به صورت وریدی به مدت 28 روز مصرف می شود. 

کودکان : day/ IU/kg6000 به صورت عضلانی در روزهای 28،25، 22، 19، 16، 13، 10، 7، 4 ، درمان همراه با وینکریستین و پردنیزولون بکار می رود و یا IU/kg/day 1000 به صورت وریدی به مدت 10 روز در بیست و دومین روز درمان همراه با وینکریستین و پردنیزولون به کار می رود.

   تداخل

دارو با وینکریستین، گلوکوکورتیکوئیدها یا کورتیکوتروپین، آلوپورینول، کلشی سین، متوترکسات، انسولین یا داروهای خوراکی کاهش دهنده قند خون تداخل دارد.