موارد مصرف

اتوپوزید در درمان کارسینوم ریه و بیضه به کار می رود. همچنین در درمان کارسینوم مثانه، لنفوم های هوچکینی و غیر هوچکینی، لوسمی حاد میلوسیتیک، سارکوم اوینگ وکاپوسی مصرف شده است.

   فارماكينتيك

فراهمی زیستی فرم خوراکی حدود 50 در صد است. انتشار آن در مایع مغزی – نخاعی متغییر و کم است. متابولیسم دارو کبدی بوده و نیمه عمر آن حدود 7 ساعت می باشد. دارو به طور عمده از طریق کلیه دفع می شود.

   مكانيسم

اتوپوزید مهار کننده آنزیم توپوایزومراز II است و با اثر بر مرحله قبل از میتوز تقسیم سلولی، ساخت DNA را مهار می کند.

   موارد منع مصرف

موارد منع مصرف :

   هشدار

قبل از هر بار مصرف خوراکی دارو، دهان از نظر وجود زخم بررسی شود.

   عوارض

کم خونی، کاهش گلبول های سفید یا پلاکت های خون، آنافیلاکسی، استئوماتیت، کاهش اشتها، تهوع و استفراغ از عوارض جانبی مهم و نسبتاض شایع دارو می باشند.

   نكات

1- در مورد شکل تزریقی، برای جلوگیری از افت فشار خون، تجویز دارو به صورت انفوزیون و در مدت بیش از 60-30 دقیقه انجام شود. از راه های دیگر تزریق یا تزریق سریع ورید خودداری شود. 

2- تعداد گرانولوسیت ها 14-7 روز پس از تجویز و تعداد پلاکت ها 16-9در روز بیستم به میزان طبیعی بر می گردد.

   ميزان مصرف

خوراکی : در درمان کارسینوم سلول های کوچک ریهmg/m²/day 70 ( به مدت 4 روز ) تا mg/m²/day 100 در روزهای اول و سوم و پنجم درمان تجویز می شود که 4-3 هفته تکرار می شود. در کارسینوم ریوی با سلول های کوچک mg/m²/day 35 به مدت 4 روز تا mg/m²/day 50 به مدت 5 روز تجویز می شود که هر 4-3 هفته تکرار می شود.

   تداخل

تداخل :