موارد مصرف

اين دارو درمان آريتمي بطني، به ويژه پس از سكته قلبي، مصرف مي‌شود.

   فارماكينتيك

پس از تزريق عضاني، تقريباً به طور كامل جذب مي‌شود. ليدوكائين به سرعت در بدن توزيع مي‌يابد. 90 درصد دارو در كبد متابوليزه مي‌شود. نيمه‌عمر دارو 2-1 ساعت و وابسته به مقدار مصرف است. اثر دارو بعد از تزريق عضلاني پس از 15-5 دقيقه و از راه وريدي بلافاصله شروع مي‌شود. زمان لازم براي رسيدن به غلظت يكنواخت پلاسمايي در انفوزيون مداوم وريدي 4-3 ساعت است. اين زمان در بيماراني كه دچار سكته قلبي شده‌اند، حدود 10-8 ساعت است. طول اثر دارو از راه وريدي 20-10 دقيقه و از راه عضلاني 90-60 دقيقه است. دفع ليدوكائين كليوي است.

   مكانيسم

ليدوكائين با اثر مستقيم بر بافت، به خصوص شبكه پوركنژ (بدون دخالت سيستم اعصاب خودكار)،‌سبب كاهش دپولاريزاسيون، خودكاري و تحريك‌پذيري بطن طي مرحله دياستوليك مي‌شود.

   موارد منع مصرف

اين دارو در سندرم Adams-Stakes و بلوك شديد قلبي از جمله دهليزي-بطني، داخل بطني يا بلوك سينوسي-دهليزي نبايد مصرف شود.

   هشدار

1- اين دارو درموارد زير بايد با احتياط فراوان مصرف شود: نارسايي احتقاني قلب، كاهش جريان خون كبد، شوك و كاهش حجم خون،‌ انسداد ناقص قلب، برادي كاردي سينوسي و سندرم W-PW 

2- كاهش مقدار مصرف دارو در بيماران مبتلا به نارسايي احتقاني قلب، عيب كار كبد و پس از جراحي قلب ضروري است. 

3- بررسي نوار قلبي بيمار در طول مصرف دارو به منظور كمك به تنظيم مقدار مصرف دارو و تعيين مسموميت با آن ضروري است.

   عوارض

سرگيجه، پارستزي يا خواب‌آلودگي ( به ويژه در صورت تزريق سريع دارو) با مصرف اين دارو گزارش شده است. همچنين اغتشاش فكر، ضعف تنفسي و تشنجات، كاهش فشار خون و برادي كاردي و حساسيت مفرط نيز مشاهده شده است.

   نكات

1- در صورت بروز علائم حمله قلبي، بلافاصله بايد به پزشك مراجعه شود. 

2- هم زمان با مصرف ليدوكائين، پيگيري وضع بيمار با استفاده از الكتروكارديوگرام و در دسترس بودن وسايل احياء و داروهاي لازم براي معالجه واكنش‌هاي جانبي ضروري است. 

3- ليدوكائين نبايد هنگام انتقال خون، به آن اضافه شود.

   ميزان مصرف

بزرگسالان: به عنوان ضد آريتمي، براي انفوزيون مداوم وريدي (معمولاً پس از يك مقدار حمله‌اي)، mg/kg0/05-0/02 با سرعت mg/min4-1 مصرف می شود. جهت تزریق مستقیم وریدی، در بزرگسالان مقدار mg/kg1 به عنوان مقدار حمله ای با سرعت mg/min 50-25 تزريق مي‌شود كه در صورت نياز هر 5 دقيقه تكرار مي‌شود. معمولاً پس از تزريق مستقيم وريدي، انفوزيون مداوم وريدي به منظور حفظ اثر ضدآريتمي شروع مي‌شود.

   تداخل

مصرف همزمان داروهاي ضد تشنج هيدانتوئيني با ليدوكائين ممكن است باعث بروز اثر اضافي مضعف قلبي شود. داروهاي ضدتشنج هيدانتوئيني ممكن است متابو

ليسم كبدي ليدوكائيدن را تسريع نمايند.