موارد مصرف

متيل پردنيزولون براي درمان جايگزيني در نارسايي غده فوق كليوي استفاده مي شود. اين دارو همچنين در درمان علامتي اختلالات آلرژيك التهابي و در جهت سركوب كردن سيستم ايمني استفاده مي شود. متيل پردنيزولون در هيپرپلازي مادرزادي غده فوق كليه، ادم مغزي و بيماري هاي روماتيسمي نيز مؤثر است.

   فارماكينتيك

فراهمي زيستي دارو حدود 90-80 درصد بوده و نيمه عمر آن 3-2 ساعت مي باشد. متيل پردنيزولون بطور عمده در كبد و مقاديري نيز در كليه و بافت ها به متابلوليت هاي غير فعال تبديل مي شود.

   مكانيسم

اين دارو با عبور از غشاء سلولي به گيرنده هاي خود در سيتوپلاسم متصل شده و كمپلكس دارو –گيرنده وارد هسته سلولي مي شود. اين كمپلكس با اتصال به نواحي خاصي از DNA موجب تحريك روند رونويسي mRNA و بدنبال آن ساخت آنزيم هايي مي گردد كه در نهايت مسئول اثرات سيستميك كورتيكواستروئيدها مي باشند. كورتيكواستروئيدها با جلوگيري از تجمع سلول هاي التهابي در ناحيه التهاب، مهار فاگوسيتوز و آزاد شدن آنزيم هاي مسئول در التهاب و مهار ساخت و آزاد شدن واسطه هاي شيميايي التهاب اثرات ضدالتهابي خود را اعمال مي كنند.

   موارد منع مصرف

1. به صورت تزريق داخل مفصلي در موارد جراحي ترميمي مفاصل، اختلالات انعقادي خون، شكستگي داخل مفصلي، عفونت اطراف مفصل يا سابقه ابتلاء به آن، پوكي استخوان اطراف مفصل به دلايلي غير از آرتريت و مفصل ناپايدار نبايد مصرف شود. 

2. در پيشگيري از سندرم زجر تنفسي نوزادان، در صورت وجود آمنيونيت، عفونت سيستميك يا تب، عفونت با هرپس، عدم كفايت جفت و پارگي زودرس غشاء نيز نبايد مصرف شود.

   هشدار

1. استفاده طولاني مدت متيل پردنيزولون در كودكان مي تواند منجر به مهار رشد شود. 

2. بدنبال مصرف اين دارو ممكن است آزمايشات بررسي عملكرد محور هيپوتالاموس-هيپوفيز –غده فوق كليوي دچار اختلال شود. 

3. در افراد مسن و بخصوص خانم هاي يائسه، احتمال ايجاد پوكي استخوان و فشار خون بالا، افزايش مي يابد. 

4. تجويز سريع داخل وريدي مقادير زياد اين دارو، ممكن است موجب كولاپس قلبي-عروقي گردد. 

5. تجويز مقاديري از دارو كه موجب تضعيف سيستم ايمني مي گردد، مي تواند موجب كاهش پاسخ آنتي بادي سرم در هنگام تجويز همزمان واكسن هاي حاوي ويروس زنده گردد.

   عوارض

درمان دراز مدت با متيل پردنيزولون، بيمار را از جهت ابتلاء به بيماري هاي عفوني مستعد مي كند و از طرفي علايم عفونت را نيز پنهان مي سازد. مصرف مقادير زياد اين دارو مي تواد اختلالات رواني را تشديد كند. آب مرواريد، قرحه گوارشي، علايم شبه كوشينگ، آكنه و افزايش فشار خون از عوارض جانبي دارو به شمارمي آيند.

   نكات

1. از قطع ناگهاني مصرف دارو بعد از استفاده طولاني(بيش از 3 هفته) پرهيز شود. 

2. در طول درمان ، مصرف سديم بايستي محدود شده و مصرف مكمل هاي پتاسيم توصيه مي شود. 

3. معاينات چشم پزشكي در طول درمان دراز م

دت، به طور مرتب بايد انجام گيرد.

   ميزان مصرف

بزرگسالان : متيل پردنيزولون استات به صورت داخل صفاقي-داخل مفصلي يا تزريق در بافت نرم به ميزان 80-40 ميلي گرم استفاده مي شود. در صورت نياز اين مقدار در فواصل 5-1 هفته تكرار شود. مقدار مصرف شكل سوكسينات 40-10 ميلي گرم به صورت داخل عضلاني يا وريدي است كه در صورت نياز تكرارمي شود. مقدار شكل استات در تزريق عضلاني 120-40 ميلي گرم است كه در صورت نياز هر روز تا 2 هفته قابل تكرار است. 

درموارد شديد مولتيپل اسكلرو مقدار، mg/day 176 به مدت يك هفته از شكل استات و يا mg/day 160 از شكل سوكسينات مصرف مي شود و سپس 71 ميلي گرم از استات و يا 64 ميلي گرم از سوكسينات يك روز در ميان به مدت يك ماه تزريق مي شود. 

كودكان : در نارسايي غده فوق كليه mg/kg/day0/2 يا mg/m²/day3 /3 در 3 مقدار منقسم mcg/kg 59 -39 روزي يكبار تجويز مي شود.

   تداخل

مصرف همزمان اين دارو با ريفامپين ، داروهاي ضد صرع مانندكاربامازپين، فنوباربيتال، فني توئين و پريميدون موجب تسريع متابوليسم متيل پردنيزولون و كاهش اثر دارو مي گردد. اين دارو ممكن است باعث كاهش اثر داروهاي پايين آورنده قند خون و يا داروهاي كاهنده فشار خون گردد.