موارد مصرف

اين دارو براي دردهاي متوسط و نسبتا شديد ( معمولاً بعد از اعمال جراحي و ارتوپدي و زنان مخصوصاً سزارين) به كار مي‌رود.

   فارماكينتيك

جذب دارو سريع و تقريباً كامل است. ولي فراهمي زيستي آن 75% مي‌باشد. به طور عمده از طريق كبد متابوليزه و به وسيله كليه( 30% تغيير نيافته و 60% به صورت متابوليت) دفع مي‌شود.

   مكانيسم

اين دارو يك ضددرد با اثر مركزي است ولي از نظر شيميايي مشابه با تركيبات ترياك نيست. مكانيسم اثر آن به طور كامل مشخص نمي‌باشد، اما احتمالا با اتصال به گيرنده‌هاي ميكرو و مهار برداشت مجدد نوراپي‌نفرين و سروتونين اثر خود را اعمال مي‌كند. اثر ضد دردي ترامادول يك دهم اثر مرفين مي‌باشد.

   موارد منع مصرف

در صورت مسموميت حاد با الكل و ساير مضعف‌هاي CNS ، احتمال سوء استفاده داروئي الكلسيم، اختلالات كبدي و كليوي ، احتمال خطر دپرسيون تنفسي، حملات عصبي و حساسيت به اپيوئيد‌ها يا حساسيت به ترامادول نبايد از اين دارو استفاده كرد.

   هشدار

1. در صورت شرايط حاد شكمي، افزايش فشار داخل جمجمه‌اي ، ضربه مغزي اين دارو بايد با احتياط كامل به كار برد. 

2. احتمال تحمل و وابستگي و سوء‌استفاده اين دارو وجود دارد . با قطع ناگهاني مصرف،‌احتمال بروز عوارض سندرم قطع وجود دارد، لذا بايد مصرف دارو به تدريج قطع شود.

   عوارض

درد معده، يا شكم، بي‌اشتهايي، ضعف، تحريك سيستم عصبي مركزي، يبوست، خشكي دهان ، سوء هاضمه، سردرد، تهوع ، خارش ، بثورات پوستي، تعريق ، استفراغ از عوارض جانبي شايع دارو هستند.

   نكات

در صورت بروز سرگيجه و تاري ديد ، بايد هنگام برخاستن احتياط كرد.

   ميزان مصرف

خوراكي و تزريقي: 

بزرگسالان: 100-50 ميلي گرم هر 6 ساعت يك بار خورامي مصرف مي‌شود. در بيماران مبتلا به نارسايي 100-50 ميلي گرم هر 12 ساعت يكبار مصرف شود. حداكثر مقدار مجاز mg/day400 (ياmg/day200 براي بيماران با كليرانس كراتينين كمتر از ml/min30) مي‌باشد.

   تداخل

مصرف همزمان اين دارو با الكل، هوشبر، مضعف‌هاي CNS موجب تضعيف شديد CNS مي‌شود. كاربامازين باعث افزايش متابوليسم ترامادول مي‌شوند. مصرف اين دارو همراه با مهاركننده‌هاي مونوآمينواكسيداز موجب كاهش آستانه حمله عصبي مي‌شود.