موارد مصرف

آنتی ویروس ( مهارکننده غیر نوکلئوزیدی آنزیم ترانس کریپتاز معکوس). 

درمان عفونت HIV-1 همراه با یک مهارکننده پروتئاز یا مهارکننده نوکلئوزیدی آنزیم ترانس کریپتاز معکوس.

   فارماكينتيك

دارو بیش از 99% به پروتئین های پلاسما متصل شده و در CSF نیز توزیع می شود. متابولیسم دارو توسط سیستم P450 کبدی (CYP3A4,CYP2B6) صورت می گیرد. نیمه عمر دارو حدود52-76 ساعت می باشد. فراهم زیستی دارو پیرو مصرف غذای چرب تا 50% افزایش می یابد.

   مكانيسم

دارو سبب کاهش میزان ویروس HIV در خون شده و از طریق مهار ترنس کریپشن RNAویروس به DNA سبب افزایش تعداد لنفوسیت های CD4 می شود

   عوارض

اختلالات خواب، آژیتاسیون، گیجی، دپرسیون، سرگیجه، افوریا، خستگی، هالوسیناسیون، سر درد، عصبی شدن، بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، پانکراتیت، هماچوری، سنگ های کلیوی، اریتم مولتی فرم، سندروم استیونس-جانسون، نکرولیزیس اپیدرمال توکسیک.

   ميزان مصرف

بزرگسالان و کودکان 3 سال و بیشتر (وزن 40kg یا بیشتر): 600mg (3کپسول 200mg یا یک قرص 600mg) از راه خوراکی 1بار در روز با معده خالی و ترجیحا قبل از خواب 

کودکان 3 سال یا بیشتر با وزن 33-40kg : 400mg از راه خوراکی 1بار در روز با معده خالی ترجیحا قبل از خواب 

کودکان 3 سال یا بیشتر با وزن 25-33kg: 350mg از راه خوراکی 1بار در روز با معده خالی ترجیحا قبل از خواب 

کودکان 3 سال یا بیشتر با وزن 20-25kg: 300mg از راه خوراکی 1بار در روز با معده خالی ترجیحا قبل از خواب 

کودکان 3 سال یا بیشتر با وزن 15-20kg: 250mg از راه خوراکی 1بار در روز با معده خالی ترجیحا قبل از خواب 

کودکان 3 سال یا بیشتر با وزن 10-15kg: 200mg از راه خوراکی 1بار در روز با معده خالی ترجیحا قبل از خواب

   تداخل

a)مصرف همزمان این دارو با آمپرناویر، کلاریترومایسین، ایندیناویر، لوپی ناویر، ریتوناویر ممکن است سبب کاهش سطح پلاسمایی افاویرنز شود. 

b) مصرف همزمان این دارو با ریفامپین و فنوباربیتال ممکن است سبب افزایش کلیرنس افاویرنز و کاهش سطح پلاسمایی آن شود. 

c) در صورت مصرف همزمان داروهای ضد بارداری خوراکی با این دارو، به علت کاهش اثر کنتراسپتیوها، لازم است از یک روش دیگر جلوگیری از بارداری نیز استفاده نمود. 

d) مصرف همزمان این دارو با واریکونازول، سبب کاهش مشهود سطح پلاسمایی واریکونازول و افزایش میزان افاویرنز می شود. 

e) مصرف همزمان این دارو با وارفارین سبب تغییر در سطح سرمی وارفاین می شود، لذا باید INR را کنترل نمود.