موارد مصرف

ضد ویروس (مهارکننده آنزیم HIV پروتئاز) 

a) درمان عفونت HIV، زمانی که درمان آنتی رترو ویروس اندیکاسیون داشته باشد. 

b) پروفیلاکسی پیرو تماس شغلی با HIV

   فارماكينتيك

جذب دارو در صورت مصرف همزمان با غذا افزایش می یابد. دارو بیش از 98% به پروتئین های پلاسما متصل می شود. متابولیسم دارو توسط سیستم P450 کبدی بویژه CYP3A4 صورت می گیرد. نیمه همر دارو 3.5-5 ساعت می باشد.

   مكانيسم

دارو از طریق مهار آنزیم پروتئاز سبب مهار تقسیم پلی پروتئین ویروس شده و در نتیجه ویروس های نابالغ و غیر عفونی تولید می شوند.

   عوارض

تشنج، تمایل به خودکشی، تهوع، نفخ، استفراغ، پانکراتیت، لکوپنی، ترومبوسیتوپنی، هپاتیت، دیابت ملیتوس، هایپرلپیدمی، هایپراوریسمی، هیپوگلیسمی، راش، تجمع چربی در بدن.

   ميزان مصرف

a) درمان عفونت HIV: 750mg از راه خوراکی 3بار در روز یا 1250mg از راه خوراکی 2بار در روز با غذا 

b) پروفیلاکسی پیرو تماس شغلی با HIV: 750mg از راه خوراکی 3بار در روز با 2 داروی ضد ویروس دیگر (زیدوودین و لامیودین، لامیودین و استاودین یا دیدانوزین و استاودین) برای 4 هفته.

   تداخل

a) مصرف همزمان این دارو با آمیودارون، مشتقات ارگوت، لواستاتین، میدازولام، پیموزاید، کینیدین، سیمواستاتین و تریازولام ممکن است باعث افزایش سطح پلاسمایی این دارو و تشدید عوارض جانبی شدید و جدی شود. 

b) مصرف همزمان این دارو با آزیترومایسین ممکن است سبب افزایش سطح آزیترومایسین شود. 

c) مصرف همزمان این دارو با دیدانوزین ممکن است سب کاهش جذب دیدانوزین شود. 

d) مصرف همزمان این دارو با فنی توئین، متادون و اتینیل استرادیول ممکن است سبب کاهش سطح پلاسمایی این داروها شود.