موارد مصرف

آزیترومایسین در درمان عفونت های مجاری تنفسی، التهاب گوش میانی، عفونت های پوست و بافت های نرم، عفونت های تناسلی بدون عواقب کلامیدیایی و التهاب غیر گنوکوکی پیشابراه مصرف می شود.

   فارماكينتيك

فراهمی زیستی این دارو از راه خوراکی حدود40 درصد است. جذب دارو همراه با غذا در شکل کپسول ( نه قرص ) کاهش می یابد. اوج غلظت سرمی دارو تا 2 ساعت بعد حاصل می شود. این دارو به طور وسیع در بافت ها منتشر می شود. به طوری که غلظت ان در بافت ها بیش از پلاسما خواهد بود.این دارو به مقدار کم در کبد متابولیزه و بقیه به صورت تغییر نیافته عمدتاً از راه صفرا دفع می شود.

   موارد منع مصرف

در صورت وجود نارسایی کبد، این دارو نباید مصرف شود.

   هشدار

در صورت ابتلای بیمار به بیماری کبدی یا کلیوی، تا کی کاردی بطنی و پورفیری با احتیاط فراوان مصرف شود.

   عوارض

تهوع، استفراغ، اسهال، احساس ناراحتی در شکم، کهیر، بثورات جلدی و سایر واکنش های آلرژیک، کاهش برگشت پذیر قدرت شنوایی ( با مقادیر زیاد ) یرقان انسدادی، عوارض قلبی، واکنش های حساسیت به نور، هپاتیت، سندرم استیونس- جانسون و نفریت از عوارض گزارش شده این دارو هستند.

   نكات

بهتر است این دارو ( به ویژه کپسول آن ) با معده خالی مصرف شود ولی در صورت بروز تحریک گوارشی می توان دارو را با غذا نیز مصرف نمود.

   ميزان مصرف

بزرگسالان:این دارو به طور معمول به مقدار 500 میلی گرم یک بار در روز برای 3 روز مصرف می شود. در درمان عفونت های تناسلی کلامیدیایی و عفونت های تناسلی کلامیدیایی و عفونت مجاری ادراری غیر گونوکوکی یک گرم به صورت تک دوز مصرف می شود. 

کودکان : برای کودکان با سن بیش از 6 ماه 10mg/kg یک بار در روز برای 3 روز یا بر اساس وزن کودک به ترتیب زیر مصرف می شود: برای وزن 15 -20 کیلوگرم – مقدار 200 میلی گرم، برای وزن 35- 26 کیلوگرم – ( مقدار 300 میلی گرم، برای وزن 45 -36 کیلوگرم- مقدار 400 میلی گرم ( این مقدار یک بار در روز برای 3 روز مصرف می گردند).

   تداخل

این دارو نیز مانند اریترومایسین با تعدادی از داروها تداخل دارد.