موارد مصرف

سولفاديازين نقره براي پيشگيري و درمان عفونت زخم‌هاي سوختگي به كار مي‌رود. به علاوه به عنوان داروي کمكي براي درمان كوتاه مدت عفونت زخم‌هاي پا، پيشگيري از عفونت محل برداشت پوست در پيوند پوست و سائيدگي وسيع پوست و درمان زخم‌هاي سرانگشت نيز مصرف مي‌شود.

   فارماكينتيك

جذب سولفادیازین نقره متفاوت بوده و به درصد سطح بدن که دارو روی آن قرار گرفته و شدت صدمه بافت وابسته است.

   مكانيسم

اين دارو بر بسياري از ارگانيسم‌هاي گرم منفي و گرم مثبت داراي اثر باكتريسيدي مي‌باشد. از نظر مكانيسم متفاوت از سديم سولفاديازين يانيترات نقره بوده و فقط بر غشاء و ديواره سلول اثر مي‌كند. به علاوه، در برابر مخمرها و كانديدا آلبيكانس نيز فعال است.

   هشدار

1- در صورت وجود نقص عملكرد كبدي وكليوي و كمبود G6PD (خطر بروز آنمي‌هموليتيك) بايد با احتياط مصرف شود. 

2- در صورت بروز واكنش‌هاي آلرژيك، مصرف دارو بايد قطع گردد. 

3- احتمال بروز حساسيت متقاطع با سولفوناميدها فوروسمايد، مدرهاي تيازيدي، سولفونيل اوره‌ها يا مهاركننده‌هاي كربنيك انيدراز بايددر نظر گرفته شود. 

4- مصرف دارو در نوزادان تا سن يك ماهگي به دليل خطر برور كرنيكتروس توصيه نمي‌شود. به علاوه، جذب سولفونامیدها نزد مادران باردار و شيرده ممكن است باعث آزاد شدن بيلي‌روبين از پروتئين‌هاي پلاسماي نوزاد شده و خطر بروز كرنيكتروس را افزايش دهد. 

5- درمان سطوح وسيع پوست با دارو ممكن است منجر به كسب غلظت‌هاي درماني دارو در پلاسما و احتمال بروز عوارض جانبي يا تداخلات دارويي با سولفوناميدها گردد.

   عوارض

بامصرف دارو واكنش‌هاي آلرژيك شامل سوزش، خارش و بثورات جلدي مشاهده شده است. متعاقب مصرف طولاني مدت دارو بدرنگ شدن پوست و مخاط ناشي از نقره گزارش شده است. به علاوه با مصرف دارو لوكوپني نيز ممكن است بروز نمايد كه بايد كنترل شود.

   نكات

1- دوره درمان با اين دارو بايد كامل گردد تا سوختگي بهبود يافته يا بيمار براي پيوند پوست آماده شود. 

2- چنانچه استعمال يك نوبت دارو فراموش گرديد، به محض به ياد آوردن استعمال گردد، مگر آن كه تقريباً زمان مصرف نوبت بعدي فرا رسيده باشد.

   ميزان مصرف

با استفاده از دستكش جراحي يك لايه نازك 5/1 ميلي‌متري از دارو يك يا دو بار در روز روي ناحيه سوخته كه نسوج مرده و زائد آن برداشته و تميز شده است، ماليده مي‌شود.

   تداخل

مصرف همزمان دارو با سايمتيدين ممكن است خطر بروز لكوپني را افزايش دهد. صرف همزمان دارو با آنزيم‌هاي پروتئوليتيك از قبيل كلاژناز به دليل اثر غير فعال‌كنندگي فلزات سنگين بر آنها توصيه نمي‌شود.