موارد مصرف

دی‌پیریدامول به عنوان داروی کمکی همراه با داروهای ضد انعقاد خوراکی برای پیشگیری از ترومبوآمبولی پس از جراحی دریچه‌های قلب مصرف می‌شود. دی‌پیرید‌امول از راه وریدی فقط به عنوان داروی کمک تشخیصی در تصویر برداری از پرفوزیون عضله قلب، برای تشخیص نقص پرفوزیون همراه با بیماری شریان کرونر مصرف می‌شود.

   فارماكينتيك

جذب دی‌پیریدامول آهسته و متغیر است . فراهمی زیستی این دارو 66-27 درصد است . پیوند آن به پروتئین بسیار زیاد است(99-91 درصد) . متابولیسم دارو کبدی است. نیمع عمر دفع آن از راه خوراکی و وریدی 10 ساعت است. زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت پلاسمایی، از راه خوراکی در حدود 75 دقیقه و از راه وریدی 2 دقیقه پس از اتمام یک انفوزیون 4 دقیقه‌ای است. دفع این دارو عمدتاً از طریق صفرا است ( تا 20 درصد ممکن است گردش مجدد روده‌ای – کبدی داشته باشد). در صورت انفوزیون mg/kg 0/56 طی 4 ساعت، اثر دارو 7/8 – 8/3 دقیقه پس از شروع انفوزیون به حداکثر می‌رسد.

   مكانيسم

دی‌پیریدامول ممکن است غلظت آدنوزین درونزاد ( گشاد کننده عروق کرونر و مهار کننده تجمع پلاکتی ) وAMPحلقوی درون پلاکتی را از طریق افزایش تحریک فعالیت آدنیلات سیکلاز و مهار آنزیم فسفودی استراز بالا می برد.

   موارد منع مصرف

موارد منع مصرف :

   هشدار

1- این دارو در موارد زیر باید با احتیاط مصرف شود: 

انفار‌کتوس اخیر قلب، آنژین قلبی که وضعیت آن به سرعت تشدید می‌شود، تنگی آئورت، میگرن( ممکن است سبب تشدید میگرن شود ) و کمی فشار خون. 

2- مصرف این دارو از راه تزریق وریدی برای تشخیص وضعیت پرفوزیون قلب، در بیماران مبتلا به آسم یا سابقه ابتلای به آن باید با احتیاط صورت گیرد. 

3-علایم حیاتی بیمار، به ویژه فشار خون باید پیگیری شود. نوار قلبی نیز باید گرفته شود.

   عوارض

تهوع، اسهال، سردرد، سرگیجه، درد عضلانی و کمی فشار خون با مصرف این دارو گزارش شده است. همچنین درد قفسه سینه، تغییرات فشار خون، تاکیکاردی و یا آریتمی با تزریق این دارو مشاهده شده است. همچنین، مصرف این دارو به ندرت ممکن است باعث تشدید علایم بیماری عروق کرونر شود.

   نكات

1- دارو باید در فواصل زمانی یکسان مصرف شود. 

2- از مصرف اسید استیل سالیسیلیک همراه با این دارو، مگر با تجویز پزشک، باید خودداری شود. 

3- هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود. 

4- به منظور افزایش جذب، بهتر است دارو همراه با آب، حداقل یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد ا غذا مصرف شود. در صورت بروز تحریک گوارشی، دارو باید همراه با شیر یا غذا مصرف شود. 

5- در صورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو، اگر تا نوبت بعدی بیش از 4 ساعت باقی مانده باشد، در صورت یادآوری بلافاصله باید دارو مصرف شود. در غیر این صورت، باید طبق رژیم درمانی معمول،دارو مصرف شده و از دوبرابر کردن مقدار مصرف بعدی باید خودداری گردد.

  ميزان مصرف

خوراکی: 

بزرگسالان : به عنوان مهار کننده تجمع پلاکتی برای پیشگیثری از ترومبوآمبولی پس از جراحی دریچه‌های قلب 100-75 میلی گرم 4 بار در روز همراه با یک داروی ضد انعقاد مصرف می‌شود. 

تزریقی : 

بزرگسالان : به عنوان داروی کمک تشخیصی mg/kg0/57 با سرعتmin mg/kg 0/142 برای 4 دقیقه انفوزیون وریدی می‌شود. 

کودکان : 60 میلی گرم از دارو مصرف می‌شود.

   تداخل

با مصرف همزمان داروهای ضد انعقاد خوراکی یا هپارین بادی‌پیریدامول، به علت مهار تجمع پلاکتی ناشی از این دارو، خطر بروز خونریزی ممکن است افزایش یابد. مصرف همزمان دی پیریدامول با سایر داروهای مهار کننده تجمع پلاکتی، به ویژه سالیسیلاتها و اسید استیل سالیسیلیک ممکن است خطر بروز خونریزی شدید ناشی از اثرات اضافی مهار تجمع پلاکتی را افزایش دهد. مصرف همزمان دی‌پیریدامول با داروهای ترومبولیتیک ( استرپتوکیناز و اوروکیناز ) به علت افزایش خطر بروز خونریزی شدید ناشی از مهار تجمع پلاکتی توسط دی‌پیریدامول توصیه

نمی‌شود.