وارد مصرف

این دارو همراه با سایر داروهای ضد سل، در درمان مصرف می شود. همچنین در درمان بروسلوز ( همراه با دوکسی سیکلین )، گرانولوما اینگوئینال ، طاعون و تولارمی مصرف می شود.

   فارماكينتيك

پس از تزریق عضلانی دارو غلظت سرمی آن طی 5/0 –2 ساعت به اوج می رسد نیمه عمر دارو 2/5 ساعت است و دارو به سرعت از طریق کلیه ها دفع می شود.

   مكانيسم

استرپتومایسین یک آنتی بیوتیک آمینوگلیکوزیدی است که مانند سایر داروهای این گروه با عبور فعال ازغشای باکتری مانع بیوسنتز پروتیئن توسط ریبوزوم ها می شود.

   موارد منع مصرف

این دارو در صورت ابتلای بیمار به میاستنی گراو نباید مصرف شود.

   هشدار

فاصله زمانی بین دفعات مصرف دارو در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه باید افزایش یابد.

   عوارض

آسیب بخش حلزونی گوش، مسمومیت برگشت پذیر کلیه، به ندرت کاهش منیزیم خون به ویژه در مصرف طولانی مدت دارو، کولیت پسودوممبران و همچنین واکنش های حساسیت مفرط و پارستزی دهان از عوارض احتمالی این دارو هستند.

   نكات

1- دوره درمان سل ممکن است 1-2 سال یا حتی بیشتر طول بکشد. با وجود این ، در صورت بروزعلایم مسمومیت با این دارو، مصرف آن باید قطع شود. 

2- محل تزریق دارو در هر بار تزریق باید عوض شود. تزریق غلظت های بیش از 500mg/ml توصیه نمی شود.

   ميزان مصرف

بزرگسالان : در درمان سل، همراه با سایر دارو های ضد سل،1g/day از راه عضلانی تزریق می شود . این مقدار باید در حداقل زمان ممکن از نظر بالینی به یک گرم 2-3 بار در هفته کاهش یابد. در درمان سایر عفونت های باکتریایی، همراه با سایر داروها، 25/0 –1 گرم هر 6ساعت ودر درمان طاعون 5/0 –1 گرم هر 6 ساعت تزریق عضلانی می شود. در درمان تولارمی 250-500 میلی گرم هر 6 ساعت به مدت 7-10 روز تزریق عضلانی می شود. 

کودکان : در درمان سل، به همراه سایر داروهای ضد سل، 15-20 mg /kg /day (تا حداکثر یک گرم در روز ) و دردرمان سایر عفونت های باکتریایی،5-10 mg /kg هر 6 ساعت تزریق عضلانی می شود .

   تداخل

در صورت مصرف همزمان سفالوسپورین ها ( به ویژیه سفالوتین )، آمفرتریسین، سیکلوسپورین وداروهای سیتوتوکسیک، خطر بروز مسمومیت کلیوی ( واحتمالاً مسمومیت گوشی ) افزایش می یابد. مصرف همزمان استرپتومایسین با نئوستیگمین و پیریدوستیگمین ، اثر این داروهای کولینرژیک را کاهش می دهد. مصرف همزمان استرپتومایسین با داروهای مسدد عصب – عضله ممکن است موجب ضعف بیشتر عضلات اسکلتی، ضعف تنفس وحتی آپنه شود. خطر بروز مسمومیت گوشی در صورت مصرف همزمان استرپتومایسین با داروهای صدرگروه لوپ ممکن است افزایش یابد. از مصرف همزمان این دارو با کاپرئومایسین باید خوداری کرد، زیرا خطر بروز مسمومیت گوشی و کلیوی وانسداد عصب – عضله ممکن است افزایش یابد .